Proverbs 7

Synu můj, ostříhej řečí mých, a přikázaní má schovej u sebe.

Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.

Ostříhej přikázaní mých, a živ budeš, a naučení mého jako zřítelnice očí svých.

Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.

Přivaž je na prsty své, napiš je na tabuli srdce svého.

Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.

Rci moudrosti: Sestra má jsi ty, a rozumnost přítelkyní jmenuj,

Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου

Aby tě ostříhala od ženy cizí, od postranní, jenž řečmi svými lahodí.

δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.

Nebo z okna domu svého okénkem vyhlédaje,

Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου

Viděl jsem mezi hloupými, spatřil jsem mezi mládeží mládence bláznivého.

και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων

Kterýž šel po ulici vedlé úhlu jejího, a cestou k domu jejímu kráčel,

οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,

V soumrak, u večer dne, ve tmách nočních a v mrákotě.

εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω

A aj, žena potkala ho v ozdobě nevěstčí a chytrého srdce,

και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,

Štěbetná a opovážlivá, v domě jejím nezůstávají nohy její,

φλυαρος και αναιδης οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης

Jednak vně, jednak na ulici u každého úhlu úklady činící.

τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.

I chopila jej, a políbila ho, a opovrhši stud, řekla jemu:

Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,

Oběti pokojné jsou u mne, dnes splnila jsem slib svůj.

Εχω θυσιας ειρηνικας σημερον απεδωκα τας ευχας μου

Protož vyšla jsem vstříc tobě, abych pilně hledala tváři tvé, i nalezla jsem tě.

δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα

Koberci jsem obestřela lůže své, s řezbami a prostěradly Egyptskými,

εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου

Vykadila jsem pokojík svůj mirrou a aloe a skořicí.

εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον

Poď, opojujme se milostí až do jitra, obveselíme se v milosti.

ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης ας εντρυφησωμεν εις ερωτας

Nebo není muže doma, odšel na cestu dalekou.

διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν

Pytlík peněz vzal s sebou, v jistý den vrátí se do domu svého.

ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.

I naklonila ho mnohými řečmi svými, a lahodností rtů svých přinutila jej.

Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.

Šel za ní hned, jako vůl k zabití chodívá, a jako blázen v pouta, jimiž by trestán byl.

Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,

Dokudž nepronikla střela jater jeho, pospíchal jako pták k osídlu, nevěda, že ono bezživotí jeho jest.

εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.

Protož nyní, synové, slyšte mne, a pozorujte řečí úst mých.

Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.

Neuchyluj se k cestám jejím srdce tvé, aniž se toulej po stezkách jejích.

Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.

Nebo mnohé zranivši, porazila, a silní všickni zmordováni jsou od ní.

Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ αυτης.

Cesty pekelné dům její, vedoucí do skrýší smrti.

Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.