Psalms 104

Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,

ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.

svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,

خود را با نور پوشانیده و آسمان را مانند خیمه‌ای گسترانیده‌ای.

na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.

خانه‌ات را بر فراز آبها بنا نموده‌ای. ابرها را ارابهٔ خود ساخته‌ای و بر بالهای باد سوار شده‌ای.

Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.

بادها پیام‌آوران تو و شعله‌های آتش خادمان تو هستند.

Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,

اساس زمین را چنان استوار کردی که هرگز تکان نمی‌خورد.

pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;

دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.

na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.

از توبیخ تو، آبها خروشیدند و از شنیدن صدای فرمان تو، آنها گریختند.

Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.

از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.

Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.

برای آنها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.

Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.

چشمه‏ها را در وادیها و رودخانه‏ها را بین کوهها جاری ساختی.

Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.

تا حیوانات وحشی از آنها بنوشند و الاغهای وحشی، تشنگی خود را فرونشانند.

Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.

پرندگان، بر شاخه‏های درختانِ نزدیک آنها آشیانه می‌سازند و نغمه‏سرایی می‌کنند.

Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین را از نعماتت پُر می‌سازی.

Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje

برای مصرف حیوانات علف را می‌رویانی و برای انسانها نباتات را آفریدی تا غذای خود را از آنها به دست آورند.

i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.

تا برای شادی دل خود شراب، و برای شادابی چهرهٔ‌شان روغن، و جهت تقویت جسمانی خود، نان تهیّه کنند.

Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.

سروهای لبنان که درختان خداوند هستند، سیراب می‌شوند.

Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.

پرندگان بر درختان سرو، و لک‌لکها روی درختان صنوبر، آشیانه می‌سازند.

Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.

کوهها پناهگاه بُزهای کوهی و صخره‏ها لانهٔ گورکن‏هاست.

Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.

مهتاب را جهت تعیین فصلها آفریدی و آفتاب وقت غروب خود را می‌داند.

Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.

شب را به وجود آوردی تا در تاریکی آن حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون آیند.

Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.

شیرهای جوان برای طعمه‏ای که خدا برایشان فراهم کرده است، غرّش می‌کنند.

Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.

در وقت طلوع آفتاب، دوباره به بیشهٔ خود می‌روند و استراحت می‌کنند.

Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.

انسانها برای کسب و کار از خانه‏های خود بیرون می‌روند و تا هنگام شب تلاش می‌کنند.

Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.

خداوندا، کارهای تو چه بسیار است، همهٔ آنها را با حکمت انجام داده‌ای، زمین از مخلوقات تو پُر است.

Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.

اقیانوسها بزرگ و وسیع هستند و حیوانات بی‌شمار، کوچک و بزرگ در آنها زندگی می‌کنند.

Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.

کشتی‌ها بر روی آنها حركت می‌کنند و هیولای دریایی در آنها بازی می‌کند.

I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.

همهٔ آنها محتاج تو هستند، تا روزیِ آنها را بدهی.

Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.

هر آنچه تو به آنها می‌دهی، آنها جمع می‌نمایند. تو برایشان غذا آماده می‌کنی و آنها را سیر می‌سازی.

Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.

وقتی از آنها روی برمی‌گردانی، به وحشت می‌افتند و هنگامی‌که جانشان را می‌گیری، می‌میرند و به خاک برمی‌گردند زیرا که از آن ساخته شده‌اند.

Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.

چون روح خود را می‌فرستی زنده می‌شوند و زمین، زندگی تازه پیدا می‌کند.

Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!

جلال خداوند جاودان باد. خداوند از کارهای خود خشنود باشد.

On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.

او به زمین می‌نگرد و زمین به لرزه می‌آید و چون کوهها را لمس می‌کند، چون آتشفشان فَوَران می‌کنند.

Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.

تا زنده‌ام سرود حمد خواهم سرایید، و تا آخر عمر خود، خداوند را ستایش خواهم كرد.

Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.

امیدوارم که دعا و مناجات من او را خشنود سازد، زیرا او سرچشمهٔ سرور و شادی من است.

Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!

گناهکاران از روی زمین محو شوند و اثری از مردمان بدکار باقی نماند. ای جان من خداوند را ستایش کن. خداوند را سپاس باد.