Job 29

约伯又接著说:
Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:
惟愿我的景况如从前的月份,如 神保守我的日子。
Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;
那时他的灯照在我头上;我借他的光行过黑暗。
Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;
我愿如壮年的时候:那时我在帐棚中, 神待我有密友之情;
Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;
全能者仍与我同在;我的儿女都环绕我。
Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;
奶多可洗我的脚;磐石为我出油成河。
Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!
我出到城门,在街上设立座位;
Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,
少年人见我而回避,老年人也起身站立;
Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;
王子都停止说话,用手摀口;
Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;
首领静默无声,舌头贴住上膛。
La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.
耳朵听我的,就称我有福;眼睛看我的,便称讚我;
Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;
因我拯救哀求的困苦人和无人帮助的孤儿。
Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.
将要灭亡的为我祝福;我也使寡妇心中欢乐。
Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.
我以公义为衣服,以公平为外袍和冠冕。
Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.
我为瞎子的眼,瘸子的脚。
Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;
我为穷乏人的父;素不认识的人,我查明他的案件。
Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;
我打破不义之人的牙床,从他牙齿中夺了所抢的。
Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.
我便说:我必死在家中(原文是窝中),必增添我的日子,多如尘沙。
Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;
我的根长到水边;露水终夜霑在我的枝上。
Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.
我的荣耀在身上增新;我的弓在手中日强。
Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.
人听见我而仰望,静默等候我的指教。
Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.
我说话之后,他们就不再说;我的言语像雨露滴在他们身上。
Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.
他们仰望我如仰望雨,又张开口如切慕春雨。
Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.
他们不敢自信,我就向他们含笑;他们不使我脸上的光改变。
Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.
我为他们选择道路,又坐首位;我如君王在军队中居住,又如吊丧的安慰伤心的人。
Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.