Job 20

Тогава нааматецът Софар отговори и каза:

Silloin Zophar Naemasta vastasi ja sanoi:

Затова мислите ми ме карат да отговоря и затова бързам.

Minun ajatakseni vaativat siis minua vastaamaan, ja en minä taida itsiäni pidättää.

Чух изобличение за мой позор и духът на разума ми отговаря.

Minä tahdon kuulla, jos joku minua nuhtelee ja laittaa; sillä minun ymmärrykseni benki vastaa minun puolestani.

Не знаеш ли това от древността, откак човек е сложен на земята,

Etkös tiedä sen aina niin käyneen siitä ajasta kuin ibminen on pantu maan päälle,

че тържеството на безбожните е краткотрайно и радостта на лицемера — мигновена?

Että jumalattomien kerskaus ei ulotu kauvas; ulkokullattuin ilo on silmänräpäykseksi.

Макар и величието му да се извиси до небето и главата му да стигне до облаците,

Jos hänen korkeutensa ulottuis taivaasen, ja hänen päänsä sattuis pilviin;

като изпражненията си ще се изрине навеки; които са го виждали, ще кажат: Къде е?

Niin pitää hänen viimein katooman niinkuin loka, niin että ne jotka hänen ovat näneet, sanovat: kussa hän on?

Като сън ще отлети и няма да се намери, като нощно видение ще бъде пропъден.

Niinkuin uni katoo, niin ei pidä häntä löydettämän, ja niinkuin yönäkö pitää hänen raukeaman.

Око го е видяло, но няма да го види вече; и мястото му няма да го види вече.

Se silmä, joka hänen nähnyt on, ei pidä häntä enää näkemän, ja hänen paikkansa ei pidä häntä enää näkemän.

Децата му ще търсят благоволението на бедните и ръцете му ще върнат богатството му.

Hänen lapsensa pitää kerjääjiä palveleman, ja hänen kätensä pitää jälleen hänelle antaman, mitä hän ryövännyt on.

Костите му са пълни с младежката му сила, но тя ще лежи с него в пръстта.

Hänen luunsa pitää maksaman hänen salaiset syntinsä, ja pitää makaaman maassa hänen kanssansa.

Макар и злото да е сладко в устата му и да го крие под езика си,

Ehkä vielä pahuus maistais makiasti hänen suussansa, kuitenkin pitää hänen sen kätkemän kielensä päälle.

да го жали, да не го оставя и да го задържа под небцето си,

Hän säästää, ja ei hylkää sitä, vaan pitää sen suussansa.

пак храната му променя се в стомаха му, змийска жлъчка става вътре в него.

Hänen ruokansa pitää muuttuman hänen vatsassansa, kärmeen sapeksi hänen sisälmyksissänsä.

Богатство е погълнал, но отново го повръща; Бог го изтръгва от корема му.

Sen tavaran jonka hän niellyt on, pitää hänen ylös oksentaman; ja Jumala ajaa ne ulos hänen vatsastansa.

Змийска отрова ще суче, език на пепелянка ще го умъртви.

Hänen pitää imemän kärmeen myrkkyä, ja kyykärmeen kieli on hänen tappava.

Няма да види потоците, реките, течащи с мед и масло.

Ei hänen pidä näkemän ojia ja virtoja, joista hunaja ja voi vuotavat.

Ще върне това, за което се е трудил, и няма да го погълне; какъвто имотът, такова и връщането; и той няма да им се радва.

Hän tekee työtä, ja ei saa nautita, ja hänen kalunsa pitää toisen saaman, niin ettei hänellä pidä niistä iloa oleman.

Защото е угнетил и е оставил сиромасите, заграбил е къща, не я е построил.

Sillä hän on polkenut ja hyljännyt köyhän, hän on repinyt itsellensä huoneita, joita ei hän ole rakentanut.

Наистина той не знае спокойствие в себе си, няма да опази нищо, което желае.

Sillä hänen vatsansa ei ole taitanut täyteen tulla, ja hänen kalliit kalunsa ei taida häntä pelastaa.

Нищо не избягва от лакомията му, затова благоденствието му няма да е трайно.

Hänen ruastansa ei pidä mitään jäämän; sentähden ei pidä hänen hyvät päivänsä pysyväiset oleman.

В пълнотата на изобилието си ще изпадне в беда, ръката на всеки страдалец ще дойде върху него.

Ehkä hänellä olis yltäkyllä, niin pitää hänellä kuitenkin ahdistus oleman: kaikki käden vaiva pitää hänen päällensä tuleman.

Когато напълва търбуха си, Бог ще изпрати върху него яростта на гнева Си и ще го изсипе върху него, докато яде.

Hänen vatsansa pitää vihdoin täyteen tuleman, ja hänen pitää lähettämän vihansa hirmuisuuden hänen päällensä: hän antaa sataa sotansa hänen päällensä.

Щом бяга от желязното оръжие, ще го прониже бронзов лък.

Hänen pitää pakeneman rautaisia sota-aseita, ja vaskijoutsen pitää hänen lävitsensä käymän.

Стрелата се изтегля, от тялото излиза, блестящият й връх — от жлъчката му, и ужаси го нападат.

Avoin miekka pitää käymän hänen lävitsensä, ja miekan välkkynä, joka hänelle pitää karvas oleman, pitää pelvolla hänen päällensä tuleman.

За съкровищата му се пази пълна тъмнина, нераздухван огън ще го пояде; зло ще сполети и оцелелия във шатрата му.

Koko pimeys on hänelle kätketty tavaraksi; tuli pitää hänen kuluttaman, joka ei puhallettu ole, ja sille, joka jää hänen majaansa, pitää pahoin käymän.

Небесата ще открият беззаконието му и земята ще се надигне против него.

Taivaan pitää ilmoittaman hänen pahuutensa, ja maan pitää asettaman itsensä häntä vastaan.

Печалбата на дома му ще изчезне, ще изтече в деня на Неговия гняв.

Hänen huoneensa hedelmä pitää vietämän pois, ja hajoitettaman hänen vihansa päivänä.

Това е от Бога делът на безбожния, отреденото му от Бога наследство.

Tämä on jumalattoman ihmisen osa Jumalalta, ja hänen puheensa perintö Jumalalta.