Proverbs 5

Сине мой, внимавай в мъдростта ми, приклони ухото си към разума ми,
Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
за да запазиш разсъдливост и устните ти да пазят знание.
Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
Защото от устните на чуждата жена капе мед и говорът й е по-мек от маслинено масло,
Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
но последствията й са горчиви като пелин, остри като двуостър меч.
Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
Краката й слизат в смъртта, стъпките й водят към Шеол.
Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.
За да не разсъдиш за пътя на живота, пътищата й са непостоянни, и ти не ги знаеш.
Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
И така, синове, слушайте ме и не отстъпвайте от думите на устата ми.
Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
Отдалечи пътя си от нея и не се приближавай до вратата на къщата й,
Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
за да не дадеш честта си на други и годините си на жестокия;
Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
да не се наситят чужди с имота ти и трудовете ти да отидат в дома на чужденец;
Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
а ти да стенеш в края си, когато плътта ти и тялото ти излинеят,
En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
и да казваш: Как намразих поучението и сърцето ми презря изобличението,
En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
и не послушах гласа на учителите си и не приклоних ухото си към наставниците си!
En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
Без малко щях да изпадна във всяко зло сред събранието и обществото.
Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
Пий вода от своята си щерна и която извира от твоя си кладенец.
Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
Навън ще се изливат изворите ти, водните потоци — по улиците.
Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
Нека бъдат само твои, а не и на чужди заедно с теб.
Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
Да бъде благословен твоят извор и весели се с жената на младостта си —
Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
любяща кошута и изящна сърна — нека нейните гърди те опиват по всяко време и винаги се възхищавай от нейната любов.
Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
И защо, сине мой, да се възхищаваш от чужда и да прегръщаш обятията на чужда?
En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
Защото пътищата на човека са пред очите на ГОСПОДА и Той измерва всичките му пътеки.
Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
Безбожният ще бъде уловен от своите си беззакония и ще бъде държан с въжетата на своя грях.
Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
Той ще умре от липса на поука и в голямото си безумие ще се заблуди.
Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.