Job 5

voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere
Ану клич, чи є хто, щоб тобі відповів? І до кого з святих ти вдасися?
vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia
Бо гнів побиває безглуздого, а заздрощі смерть завдають нерозумному!
ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim
Я бачив безумного, як він розсівся, та зараз оселя його спорохнявіла...
longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat
Від спасіння далекі сини його, вони без рятунку почавлені будуть у брамі!
cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius
Його жниво голодний поїсть, і з-між терну його забере, і спрагнені ось поковтають маєток його!
nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor
Бо нещастя виходить не з пороху, а горе росте не з землі,
homo ad laborem nascitur et avis ad volatum
бо людина народжується на страждання, як іскри, щоб угору летіти...
quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum
А я б удавався до Бога, і на Бога б поклав свою справу,
qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero
Він чинить велике та недослідиме, предивне, якому немає числа,
qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa
бо Він дає дощ на поверхню землі, і на поля посилає Він воду,
qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate
щоб поставить низьких на високе, і зміцнити спасіння засмучених.
qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant
Він розвіює задуми хитрих, і не виконують плану їх руки,
qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat
Він мудрих лукавством їх ловить, і рада крутійська марною стає,
per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie
вдень знаходять вони темноту, а в полудень мацають, мов уночі!...
porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem
І Він від меча урятовує бідного, а з міцної руки бідаря,
et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum
і стається надія нужденному, і замкнула уста свої кривда!
beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes
Тож блаженна людина, яку Бог картає, і ти не цурайсь Всемогутнього кари:
quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt
Бо Він рану завдасть і перев'яже, Він ламає й вигоюють руки Його!
in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum
В шістьох лихах спасає тебе, а в сімох не діткне тебе зло:
in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii
Викупляє тебе Він від смерти за голоду, а в бою з рук меча.
a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit
Як бич язика запанує, сховаєшся ти, і не будеш боятись руїни, як прийде вона.
in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis
З насилля та з голоду будеш сміятись, а земної звірини не бійся.
sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi
Бо з камінням на полі є в тебе умова, і звір польовий примирився з тобою.
et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis
І довідаєшся, що намет твій спокійний, і переглянеш домівку свою, і не знайдеш у ній недостатку.
scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae
І довідаєшся, що численне насіння твоє, а нащадки твої як трава на землі!
ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo
І в дозрілому віці до гробу ти зійдеш, як збіжжя доспіле ввіходить до клуні за часу свого!
ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta
Отож, дослідили ми це й воно так, послухай цього, й зрозумій собі все!