Psalms 104

benedicite Domino universa opera eius in omnibus locis potestatis eius benedic anima mea Domino

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es nimis gloria et decore indutus es

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

amictus luce quasi vestimento extendens caelos ut pellem

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

qui facis angelos tuos spiritus ministros tuos ignem urentem

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

qui fundasti terram super basem suam non commovebitur in saeculum et in saeculum

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

abysso quasi vestimento operuisti eam super montes stabunt aquae

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

ascendent montes et descendent campi ad locum quem fundasti eis

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

terminum posuisti quem non pertransibunt nec revertentur ut operiant terram

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

qui emittis fontes in convallibus ut inter medios montes fluant

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

ut bibant omnia animalia regionum et reficiat onager sitim suam

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

super ea volucres caeli morabuntur de medio nemorum dabunt vocem

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

qui inrigas montes de cenaculis tuis de fructu operum tuorum implebitur terra

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

germinans herbam iumentis et faenum servituti hominum ut educat panem de terra

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

et vinum laetificat cor hominis ad exhilarandam faciem oleo panis autem cor hominis roborat

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

saturabuntur ligna Domini cedri Libani quas plantasti

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

ibi aves nidificabunt milvo abies domus eius

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

montes excelsi cervis petra refugium ericiis

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

fecit lunam per tempora sol cognovit occubitum suum

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

posuisti tenebras et facta est nox in ipsa moventur omnes bestiae silvae

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

leones rugientes ad praedam et quaerentes a Deo escam sibi

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

oriente sole recedent et in speluncis suis cubabunt

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

egreditur homo ad opus suum et ad servitutem suam usque ad vesperam

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

quam multa sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

hoc mare magnum et latum manibus ibi reptilia innumerabilia animalia parva cum grandibus

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

ibi naves pertranseunt Leviathan istum plasmasti ut inluderet ei

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

omnia in te sperant ut des cibum eis in tempore suo

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

dante te illis colligent aperiente manum tuam replebuntur bono

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

abscondes vultum tuum et turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

emittes spiritum tuum et creabuntur et instaurabis faciem terrae

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

sit gloria Domini in sempiternum laetabitur Dominus in operibus suis

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

qui respicit terram et tremet tangit montes et fumabunt

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

cantabo Domino in vita mea psallam Deo quamdiu sum

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

placeat ei eloquium meum ego autem laetabor in Domino

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!