Psalms 104

Благослови, душе моя, Господа! Господи, Боже мій, Ти вельми великий, зодягнувся Ти в велич та в славу!

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

Зодягає Він світло, як шати, небеса простягає, немов би завісу.

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

Він ставить на водах палати Свої, хмари кладе за Свої колесниці, ходить на крилах вітрових!

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

Він чинить вітри за Своїх посланців, палючий огонь за Своїх слуг.

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

Землю Ти вґрунтував на основах її, щоб на вічні віки вона не захиталась,

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

безоднею вкрив Ти її, немов шатою. Стала вода над горами,

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

від погрози Твоєї вона втекла, від гуркоту грому Твого побігла вона,

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

виходить на гори та сходить в долини, на місце, що Ти встановив був для неї.

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

Ти границю поклав, щоб її вона не перейшла, щоб вона не вернулася землю покрити.

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

Він джерела пускає в потоки, що пливуть між горами,

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

напувають вони всю пільну звірину, ними дикі осли гасять спрагу свою.

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

Птаство небесне над ними живе, видає воно голос з-посеред галузок.

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

Він напоює гори з палаців Своїх, із плоду чинів Твоїх земля сититься.

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

Траву для худоби вирощує, та зеленину для праці людині, щоб хліб добувати з землі,

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

і вино, що серце людині воно звеселяє, щоб більш від оливи блищало обличчя, і хліб, що серце людині зміцняє.

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

Насичуються Господні дерева, ті кедри ливанські, що Ти насадив,

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

що там кубляться птахи, бузько, кипариси мешкання його.

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

Гори високі для диких козиць, скелі сховище скельним звіринам.

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

і місяця Він учинив для означення часу, сонце знає свій захід.

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

Темноту Ти наводиш і ніч настає, в ній порушується вся звірина лісна,

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

ричать левчуки за здобичею та шукають від Бога своєї поживи.

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

Сонце ж засвітить вони повтікають, та й кладуться по норах своїх.

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

Людина виходить на працю свою, й на роботу свою аж до вечора.

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

Які то численні діла Твої, Господи, Ти мудро вчинив їх усіх, Твого творива повна земля!

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

Ось море велике й розлогошироке, там повзюче, й числа їм немає, звірина мала та велика!

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

Ходять там кораблі, там той левіятан, якого створив Ти, щоб бавитися йому в морі.

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

Вони всі чекають Тебе, щоб Ти часу свого поживу їм дав.

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

Даєш їм збирають вони, руку Свою розкриваєш добром насичаються.

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

Ховаєш обличчя Своє то вони перелякані, забираєш їм духа вмирають вони, та й вертаються до свого пороху.

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

Посилаєш Ти духа Свого вони творяться, і Ти відновляєш обличчя землі.

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

Нехай буде слава Господня навіки, хай ділами Своїми радіє Господь!

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

Він погляне на землю й вона затремтить, доторкнеться до гір і димують вони!

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

Я буду співати Господеві в своєму житті, буду грати для Бога мого, аж поки живу!

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

Буде приємна Йому моя мова, я Господом буду радіти!

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

Нехай згинуть грішні з землі, а безбожні немає вже їх! Благослови, душе моя, Господа! Алілуя!

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!