Proverbs 7

Сину мій, бережи ти слова мої, мої ж заповіді заховай при собі,
Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
бережи мої заповіді та й живи, а наука моя немов в очах твоїх та зіниця,
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
прив'яжи їх на пальцях своїх, напиши на таблиці тій серця свого!
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
На мудрість скажи: Ти сестра моя! а розум назви: Мій довірений!
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
щоб тебе стерегти від блудниці, від чужинки, що мовить м'якенькі слова.
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
Бо я визирав був в вікно свого дому, через ґрати мого вікна,
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
і приглядавсь до невіж, розглядався між молоддю. І юнак ось, позбавлений розуму,
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
проходив по ринку при розі його, і ступив по дорозі до дому її,
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
коли вітерець повівав був увечорі дня, у темряві ночі та мороку.
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
Аж ось жінка в убранні блудниці назустріч йому, із серцем підступним,
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
галаслива та непогамована, її ноги у домі своїм не бувають:
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
раз на вулиці, раз на майданах, і при кожному розі чатує вона...
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
І вхопила вона його міцно та й поцілувала його, безсоромним зробила обличчя своє та й сказала йому:
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
У мене тепер мирні жертви, виповнила я сьогодні обіти свої!
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
Тому то я вийшла назустріч тобі, пошукати обличчя твого, і знайшла я тебе!
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
Килимами я вистелила своє ложе, тканинами різних кольорів з єгипетського полотна,
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
постелю свою я посипала миррою, алоєм та цинамоном...
Ik heb mijn leger met mirre, aloë en kaneel welriekende gemaakt;
Ходи ж, аж до ранку впиватися будем коханням, любов'ю натішимось ми!
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Бо вдома нема чоловіка, пішов у далеку дорогу:
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
вузлик срібла він узяв в свою руку, хіба на день повні поверне до дому свого...
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
Прихилила його велемовством своїм, облесливістю своїх губ його звабила,
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
він раптом за нею пішов, немов віл, до зарізу проваджений, і немов пес, що ведуть його на ланцюгу до ув'язнення,
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
як той птах, поспішає до сітки, і не знає, що це на життя його пастка...
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
А тепер, мої діти, мене ви послухайте, і на слова моїх уст уважайте:
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
Хай не збочує серце твоє на дороги її, не блукай ти стежками її,
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
бо вона багатьох уже трупами кинула, і численні всі, нею забиті!
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
Її дім до шеолу дороги, що провадять до смертних кімнат...
Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.