Job 13

Ось усе оце бачило око моє, чуло ухо моє, та й усе зауважило...
Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Як знаєте ви знаю й я, я не нижчий від вас,
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
і я говоритиму до Всемогутнього, і переконувати хочу Бога!
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Та неправду куєте тут ви, лікарі непутящі ви всі!
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
О, коли б ви насправді мовчали, то вам це за мудрість було б!...
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
Послухайте но переконань моїх: і вислухайте заперечення уст моїх.
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
Чи будете ви говорити неправду про Бога, чи будете ви говорити оману про Нього?
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Чи будете ви уважати на Нього? Чи за Бога на прю постаєте?
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Чи добре, що вас Він дослідить? Чи як з людини сміються, так будете ви насміхатися з Нього?
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Насправді Він вас покарає, якщо будете ви потурати таємно особі!
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
Чи ж велич Його не настрашує вас, і не нападає на вас Його страх?
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Ваші нагадування це прислів'я із попелу, ваші башти це глиняні башти!
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Мовчіть передо мною, а я говоритиму, і нехай щобудь прийде на мене!
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Нащо дертиму я своє тіло зубами своїми, а душу свою покладу в свою руку?
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Ось Він мене вб'є, і я надії не матиму, але перед обличчям Його про дороги свої сперечатися буду!
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
І це мені буде спасінням, бо перед обличчя Його не підійде безбожний.
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
Направду послухайте слова мого, а моє це освідчення в ваших ушах нехай буде.
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Ось я суд спорядив, бо я справедливий, те знаю!
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Хто той, що буде зо мною провадити прю? Бо тепер я замовк би й помер би...
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Тільки двох цих речей не роби Ти зо мною, тоді від обличчя Твого я не буду ховатись:
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
віддали Свою руку від мене, а Твій страх хай мене не жахає!...
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Тоді клич, а я відповідатиму, або я говоритиму, Ти ж мені відповідь дай!
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
Скільки в мене провин та гріхів? Покажи Ти мені мій переступ та гріх мій!
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
Чому Ти ховаєш обличчя Своє і вважаєш мене Собі ворогом?
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Чи Ти будеш страхати завіяний вітром листок? Чи Ти соломину суху будеш гнати?
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Бо Ти пишеш на мене гіркоти й провини мого молодечого віку даєш на спадок мені,
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
і в кайдани заковуєш ноги мої, і всі дороги мої стережеш, назирці ходиш за мною,
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
і він розпадається, мов та трухлявина, немов та одежа, що міль її з'їла!...
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.