Proverbs 14

Мудра жінка будує свій дім, а безумна своєю рукою руйнує його.

Moudrá žena vzdělává dům svůj, bláznice pak rukama svýma boří jej.

Хто ходить в простоті своїй, боїться той Господа, а в кого дороги криві, той погорджує Ним.

Kdo chodí v upřímnosti své, bojí se Hospodina, ale převrácený v cestách svých pohrdá jím.

На устах безумця галузка пихи, а губи премудрих їх стережуть.

V ústech blázna jest hůl pýchy, rtové pak moudrých ostříhají jich.

Де немає биків, там ясла порожні, а щедрість врожаю у силі вола.

Když není volů, prázdné jsou jesle, ale hojná úroda jest v síle volů.

Свідок правдивий не лже, а свідок брехливий говорить неправду.

Svědek věrný neklamá, ale svědek falešný mluví lež.

Насмішник шукає премудрости, та надаремно, пізнання легке для розумного.

Hledá posměvač moudrosti, a nenalézá, rozumnému pak umění snadné jest.

Ходи здалека від людини безумної, і від того, в кого мудрих уст ти не бачив.

Odejdi od muže bláznivého, když neseznáš při něm rtů umění.

Мудрість розумного то розуміння дороги своєї, а глупота дурних то омана.

Moudrost opatrného jest, aby rozuměl cestě své, bláznovství pak bláznů ke lsti.

Нерозумні сміються з гріха, а між праведними уподобання.

Blázen přikrývá hřích, ale mezi upřímými dobrá vůle.

Серце знає гіркоту своєї душі, і в радість його не втручається інший.

Srdce ví o hořkosti duše své, a k veselí jeho nepřimísí se cizí.

Буде вигублений дім безбожних, а намет безневинних розквітне.

Dům bezbožných vyhlazen bude, ale stánek upřímých zkvetne.

Буває, дорога людині здається простою, та кінець її стежка до смерти.

Cesta zdá se přímá člověku, a však dokonání její jest cesta k smrti.

Також іноді і від сміху болить серце, і закінчення радости смуток.

Také i v smíchu bolí srdce, a cíl veselí jest zámutek.

Хто підступного серця, насититься той із доріг своїх, а добра людина із чинів своїх.

Cestami svými nasytí se převrácený srdcem, ale muž dobrý štítí se jeho.

Вірить безглуздий в кожнісіньке слово, а мудрий зважає на кроки свої.

Hloupý věří každému slovu, ale opatrný šetří kroku svého.

Мудрий боїться й від злого вступає, нерозумний же гнівається та сміливий.

Moudrý bojí se a odstupuje od zlého, ale blázen dotře a smělý jest.

Скорий на гнів учиняє глупоту, а людина лукава зненавиджена.

Náhlý se dopouští bláznovství, a muž myšlení zlých v nenávisti bývá.

Нерозумні глупоту вспадковують, а мудрі знанням коронуються.

Dědičně vládnou hlupci bláznovstvím, ale opatrní bývají korunováni uměním.

Поклоняться злі перед добрими, а безбожники при брамах праведного.

Sklánějí se zlí před dobrými, a bezbožní u bran spravedlivého.

Убогий зненавиджений навіть ближнім своїм, а в багатого друзі численні.

Také i příteli svému v nenávisti bývá chudý, ale milovníci bohatého mnozí jsou.

Хто погорджує ближнім своїм, той грішить, а ласкавий до вбогих блаженний.

Pohrdá bližním svým hříšník, ale kdož se slitovává nad chudými, blahoslavený jest.

Чи ж не блудять, хто оре лихе? А милість та правда для тих, хто оре добро.

Zajisté žeť bloudí, kteříž ukládají zlé; ale milosrdenství a pravda těm, kteříž smýšlejí dobré.

Кожна праця приносить достаток, але праця уст в недостаток веде.

Všeliké práce bývá zisk, ale slovo rtů jest jen k nouzi.

Корона премудрих їхня мудрість, а вінець нерозумних глупота.

Koruna moudrých jest bohatství jejich, bláznovství pak bláznivých bláznovstvím.

Свідок правдивий визволює душі, а свідок обманливий брехні торочить.

Vysvobozuje duše svědek pravdomluvný, ale lstivý mluví lež.

У Господньому страхові сильна надія, і Він пристановище дітям Своїм.

V bázni Hospodinově jestiť doufání silné, kterýž synům svým útočištěm bude.

Страх Господній криниця життя, щоб віддалятися від пасток смерти.

Bázeň Hospodinova jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.

У численності люду величність царя, а в браку народу погибіль володаря.

Ve množství lidu jest sláva krále, ale v nedostatku lidu zahynutí vůdce.

Терпеливий у гніві багаторозумний, а гнівливий вчиняє глупоту.

Zpozdilý k hněvu hojně má rozumu,ale náhlý pronáší bláznovství.

Лагідне серце життя то для тіла, а заздрість гнилизна костей.

Život těla jest srdce zdravé, ale hnis v kostech jest závist.

Хто тисне нужденного, той ображає свого Творця, а хто милостивий до вбогого, той поважає Його.

Kdo utiská chudého, útržku činí Učiniteli jeho; ale ctí jej, kdož se slitovává nad chudým.

Безбожний у зло своє падає, а праведний повний надії й при смерті своїй.

Pro zlost svou odstrčen bývá bezbožný, ale naději má i při smrti své spravedlivý.

Мудрість має спочинок у серці розумного, а що в нутрі безумних, те виявиться.

V srdci rozumného odpočívá moudrost, co pak jest u vnitřnosti bláznů, nezatají se.

Праведність люд підіймає, а беззаконня то сором народів.

Spravedlnost zvyšuje národ, ale hřích jest ku pohanění národům.

Ласка царева рабові розумному, гнів же його проти того, хто соромить його.

Laskav bývá král na služebníka rozumného, ale hněviv na toho, kterýž hanbu činí.