Proverbs 5

Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου

Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.

δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.

Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.

Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου

Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.

το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.

Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.

Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.

Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır.

δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.

Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.

Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.

Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.

Απομακρυνον την οδον σου απ αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,

Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.

δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας

Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.

δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,

Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.

και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,

Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.

και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,

“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.

και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.

“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.

Παρ ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.

Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”

Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου

Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.

Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας

Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?

σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου

Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.

η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.

Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.

Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.

Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.

Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;

Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?

Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.

RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.

Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.

Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.

Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.

Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.