Proverbs 5

Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου
HIJO mío, está atento á mi sabiduría, Y á mi inteligencia inclina tu oído;
δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.
Para que guardes consejo, Y tus labios conserven la ciencia.
Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου
Porque los labios de la extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;
το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.
Mas su fin es amargo como el ajenjo, Agudo como cuchillo de dos filos.
Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.
Sus pies descienden á la muerte; Sus pasos sustentan el sepulcro:
δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.
Sus caminos son instables; no los conocerás, Si no considerares el camino de vida.
Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.
Ahora pues, hijos, oídme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.
Απομακρυνον την οδον σου απ αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,
Aleja de ella tu camino, Y no te acerques á la puerta de su casa;
δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας
Porque no des á los extraños tu honor, Y tus años á cruel;
δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,
Porque no se harten los extraños de tu fuerza, Y tus trabajos estén en casa del extraño;
και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,
Y gimas en tus postrimerías, Cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,
Y digas: ¡Cómo aborrecí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;
και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.
Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, Y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
Παρ ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.
Casi en todo mal he estado, En medio de la sociedad y de la congregación.
Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου
Bebe el agua de tu cisterna, Y los raudales de tu pozo.
Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας
Derrámense por de fuera tus fuentes, En las plazas los ríos de aguas.
σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου
Sean para ti solo, Y no para los extraños contigo.
η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.
Sea bendito tu manantial; Y alégrate con la mujer de tu mocedad.
Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.
Como cierva amada y graciosa corza, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo; Y en su amor recréate siempre.
Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;
¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?
Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.
Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de JEHOVÁ, Y él considera todas sus veredas.
Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.
Prenderán al impío sus propias iniquidades, Y detenido será con las cuerdas de su pecado.
Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.
Él morirá por falta de corrección; Y errará por la grandeza de su locura.