Ephesians 5

Γινεσθε λοιπον μιμηται του Θεου ως τεκνα αγαπητα,

Vorder derfor Guds Efterlignere som elskede Børn,

και περιπατειτε εν αγαπη, καθως και ο Χριστος ηγαπησεν ημας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν και θυσιαν εις τον Θεον εις οσμην ευωδιας.

og vandrer i Kærlighed, ligesom også Kristus elskede os og gav sig selv hen for os som en Gave og et Slagtoffer, Gud til en velbehagelig Lugt.

Πορνεια δε και πασα ακαθαρσια η πλεονεξια μηδε ας ονομαζηται μεταξυ σας, καθως πρεπει εις αγιους,

Men Utugt og al Urenhed eller Havesyge bør end ikke nævnes iblandt eder, som det sømmer sig for hellige,

μηδε αισχροτης και μωρολογια η βωμολοχια, τα οποια ειναι απρεπη, αλλα μαλλον ευχαριστια.

ej heller ublu Væsen eller dårlig Snak eller letfærdig Skæmt, hvilket er utilbørligt, men hellere Taksigelse.

Διοτι τουτο εξευρετε, οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης, οστις ειναι ειδωλολατρης, δεν εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του Χριστου και Θεου.

Thi dette vide og erkende I, at ingen utugtig eller uren eller havesyg, hvilket er en Afgudsdyrker, har Arv i Kristi og Guds Rige.

Μηδεις ας μη σας απατα με ματαιους λογους επειδη δια ταυτα ερχεται η οργη του Θεου επι τους υιους της απειθειας.

Ingen bedrage eder med tomme Ord; thi for disse Ting kommer Guds Vrede over Genstridighedens Børn.

Μη γινεσθε λοιπον συμμετοχοι αυτων.

Derfor, bliver ikke meddelagtige med dem!

Διοτι ησθε ποτε σκοτος, τωρα ομως φως εν Κυριω περιπατειτε ως τεκνα φωτος

Thi I vare forhen Mørke, men nu ere I Lys i Herren; vandrer som Lysets Børn;

διοτι ο καρπος του Πνευματος ειναι εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια

(Lysets Frugt viser sig jo i al Godhed og Retfærdighed og Sandhed,)

εξεταζοντες τι ειναι ευαρεστον εις τον Κυριον.

så I prøve, hvad der er velbehageligt for Herren.

Και μη συγκοινωνειτε εις τα εργα τα ακαρπα του σκοτους, μαλλον δε και ελεγχετε

Og haver ikke Samfund med Mørkets ufrugtbare Gerninger. Men revser dem hellere;

διοτι τα κρυφιως γινομενα υπ αυτων αισχρον εστι και λεγειν

thi hvad der lønligt bedrives af dem, er skammeligt endog at sige;

τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος γινονται φανερα επειδη παν το φανερουμενον φως ειναι.

men alt dette bliver åbenbaret, når det revses af Lyset. Thi alt det, som bliver åbenbaret, er Lys.

Δια τουτο λεγει Σηκωθητι ο κοιμωμενος και αναστηθι εκ των νεκρων, και θελει σε φωτισει ο Χριστος.

Derfor hedder det: "Vågn op, du, som sover, og stå op fra de døde, og Kristus skal lyse for dig!"

Προσεχετε λοιπον πως να περιπατητε ακριβως, μη ως ασοφοι, αλλ ως σοφοι,

Ser derfor nøje til, hvorledes I vandre, ikke som uvise, men som vise,

εξαγοραζομενοι τον καιρον, διοτι αι ημεραι ειναι πονηραι.

så I købe den belejlige Tid, efterdi Dagene ere onde.

Δια τουτο μη γινεσθε αφρονες, αλλα νοειτε τι ειναι το θελημα του Κυριου.

Derfor bliver ikke uforstandige, men skønner, hvad Herrens Villie er.

Και μη μεθυσκεσθε με οινον, εις τον οποιον ειναι ασωτια, αλλα πληρουσθε δια του Πνευματος,

Og drikker eder ikke drukne i Vin, i hvilket der er Ryggesløshed, men lader eder fylde med Ånden,

λαλουντες μεταξυ σας με ψαλμους και υμνους και ωδας πνευματικας, αδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων εις τον Κυριον,

så I tale hverandre til med Salmer og Lovsange og åndelige Viser og synge og spille i eders Hjerte for Herren

ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εις τον Θεον και Πατερα εν ονοματι του Κυριου ημων Ιησου Χριστου,

og altid sige Gud og Faderen Tak for alle Ting i vor Herres Jesu Kristi Navn

υποτασσομενοι εις αλληλους εν φοβω Θεου.

og underordne eder under hverandre i Kristi Frygt;

Αι γυναικες, υποτασσεσθε εις τους ανδρας σας ως εις τον Κυριον,

Hustruerne skulle underordne sig under deres egne Mænd, som under Herren;

διοτι ο ανηρ ειναι κεφαλη της γυναικος, καθως και ο Χριστος κεφαλη της εκκλησιας, και αυτος ειναι σωτηρ του σωματος.

thi en Mand er sin Hustrus Hoved, ligesom også Kristus er Menighedens Hoved. Han er sit Legemes Frelser.

Αλλα καθως η εκκλησια υποτασσεται εις τον Χριστον, ουτω και αι γυναικες ας υποτασσωνται εις τους ανδρας αυτων κατα παντα.

Dog, ligesom Menigheden underordner sig under Kristus, således skulle også Hustruerne underordne sig under deres Mænd i alle Ting.

Οι ανδρες, αγαπατε τας γυναικας σας, καθως και ο Χριστος ηγαπησε την εκκλησιαν και παρεδωκεν εαυτον υπερ αυτης,

I Mænd! elsker eders Hustruer, ligesom også Kristus elskede Menigheden og hengav sig selv for den,

δια να αγιαση αυτην, καθαρισας με το λουτρον του υδατος δια του λογου,

for at han kunde hellige den, idet han rensede den ved Vandbadet med et Ord,

δια να παραστηση αυτην εις εαυτον ενδοξον εκκλησιαν, μη εχουσαν κηλιδα η ρυτιδα η τι των τοιουτων, αλλα δια να ηναι αγια και αμωμος.

for at han selv kunde fremstille Menigheden for sig som herlig, uden Plet eller Rynke eller noget deslige, men for at den måtte være hellig og ulastelig.

Ουτω χρεωστουσιν οι ανδρες να αγαπωσι τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα. Οστις αγαπα την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα

Således ere Mændene skyldige at elske deres egne Hustruer som deres egne Legemer; den,som elsker sin egen Hustru, elsker sig selv.

διοτι ουδεις εμισησε ποτε την εαυτου σαρκα, αλλ εκτρεφει και περιθαλπει αυτην, καθως και ο Κυριος την εκκλησιαν

Ingen har jo nogen Sinde hadet sit eget Kød, men han nærer og plejer det, ligesom også Kristus Menigheden.

επειδη μελη ειμεθα του σωματος αυτου, εκ της σαρκος αυτου και εκ των οστεων αυτου.

Thi vi ere Lemmer på hans Legeme.

Δια τουτο θελει αφησει ο ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και θελει προσκολληθη εις την γυναικα αυτου, και θελουσιν εισθαι οι δυο εις σαρκα μιαν.

Derfor skal et Menneske forlade sin Fader og Moder og holde fast ved sin Hustru, og de to skulle være eet Kød.

Το μυστηριον τουτο ειναι μεγα, εγω δε λεγω τουτο περι Χριστου και περι της εκκλησιας.

Denne Hemmelighed er stor - jeg sigter nemlig til Kristus og til Menigheden.

Πλην και σεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως ας αγαπα ως εαυτον, η δε γυνη ας σεβηται τον ανδρα.

Dog, også I skulle elske hver især sin egen Hustru som sig selv; men Hustruen have Ærefrygt for Manden!