Psalms 104

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

benedicite Domino universa opera eius in omnibus locis potestatis eius benedic anima mea Domino

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es nimis gloria et decore indutus es

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

amictus luce quasi vestimento extendens caelos ut pellem

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

qui facis angelos tuos spiritus ministros tuos ignem urentem

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

qui fundasti terram super basem suam non commovebitur in saeculum et in saeculum

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

abysso quasi vestimento operuisti eam super montes stabunt aquae

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

ascendent montes et descendent campi ad locum quem fundasti eis

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

terminum posuisti quem non pertransibunt nec revertentur ut operiant terram

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

qui emittis fontes in convallibus ut inter medios montes fluant

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

ut bibant omnia animalia regionum et reficiat onager sitim suam

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

super ea volucres caeli morabuntur de medio nemorum dabunt vocem

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

qui inrigas montes de cenaculis tuis de fructu operum tuorum implebitur terra

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

germinans herbam iumentis et faenum servituti hominum ut educat panem de terra

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

et vinum laetificat cor hominis ad exhilarandam faciem oleo panis autem cor hominis roborat

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

saturabuntur ligna Domini cedri Libani quas plantasti

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

ibi aves nidificabunt milvo abies domus eius

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

montes excelsi cervis petra refugium ericiis

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

fecit lunam per tempora sol cognovit occubitum suum

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

posuisti tenebras et facta est nox in ipsa moventur omnes bestiae silvae

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

leones rugientes ad praedam et quaerentes a Deo escam sibi

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

oriente sole recedent et in speluncis suis cubabunt

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

egreditur homo ad opus suum et ad servitutem suam usque ad vesperam

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

quam multa sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

hoc mare magnum et latum manibus ibi reptilia innumerabilia animalia parva cum grandibus

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

ibi naves pertranseunt Leviathan istum plasmasti ut inluderet ei

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

omnia in te sperant ut des cibum eis in tempore suo

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

dante te illis colligent aperiente manum tuam replebuntur bono

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

abscondes vultum tuum et turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

emittes spiritum tuum et creabuntur et instaurabis faciem terrae

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

sit gloria Domini in sempiternum laetabitur Dominus in operibus suis

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

qui respicit terram et tremet tangit montes et fumabunt

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

cantabo Domino in vita mea psallam Deo quamdiu sum

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!

placeat ei eloquium meum ego autem laetabor in Domino