Job 19

Eyüp şöyle yanıtladı:
ויען איוב ויאמר׃
“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
עד אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים׃
On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
זה עשר פעמים תכלימוני לא תבשו תהכרו לי׃
Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
ואף אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי׃
Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
אם אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי׃
Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
דעו אפו כי אלוה עותני ומצודו עלי הקיף׃
“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט׃
Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים׃
Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי׃
Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי׃
Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו׃
Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
יחד יבאו גדודיו ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי׃
“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
אחי מעלי הרחיק וידעי אך זרו ממני׃
Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
חדלו קרובי ומידעי שכחוני׃
Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם׃
Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
לעבדי קראתי ולא יענה במו פי אתחנן לו׃
Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני׃
Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
גם עוילים מאסו בי אקומה וידברו בי׃
Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
תעבוני כל מתי סודי וזה אהבתי נהפכו בי׃
Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני׃
“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı’nın eli vurdu bana.
חנני חנני אתם רעי כי יד אלוה נגעה בי׃
Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
למה תרדפני כמו אל ומבשרי לא תשבעו׃
“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
מי יתן אפו ויכתבון מלי מי יתן בספר ויחקו׃
Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
בעט ברזל ועפרת לעד בצור יחצבון׃
Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על עפר יקום׃
Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı’yı göreceğim.
ואחר עורי נקפו זאת ומבשרי אחזה אלוה׃
O’nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
אשר אני אחזה לי ועיני ראו ולא זר כלו כליתי בחקי׃
Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
כי תאמרו מה נרדף לו ושרש דבר נמצא בי׃
Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”
גורו לכם מפני חרב כי חמה עונות חרב למען תדעון שדין׃