Proverbs 7

Oğlum, sözlerimi yerine getir, Aklında tut buyruklarımı.
Poikani! kätke minun sanani, ja pidä tykönäs minun käskyni.
Buyruklarımı yerine getir ki, yaşayasın. Öğrettiklerimi gözünün bebeği gibi koru.
Ota vaari minun käskyistäni, niin sinä elää saat, ja minun laistani, niinkuin silmäs terästä.
Onları yüzük gibi parmaklarına geçir, Yüreğinin levhasına yaz.
Sido ne sormiis, kirjoita ne sydämes tauluun.
Bilgeliğe, “Sen kızkardeşimsin”, Akla, “Akrabamsın” de.
Sano viiisaudelle: sinä olet sisareni, ja kutsu toimi ystäväkses,
Zina eden kadından, Yaltaklanan ahlaksız kadından seni koruyacak olan bunlardır.
Että hän sinua varjelis muukalaisesta vaimosta, ja vieraasta, jonka sanat sileät ovat.
Evimin penceresinden, Kafesin ardından dışarıyı seyrederken,
Sillä minä kurkistelin huoneeni akkunasta läpi häkin.
Bir sürü toy gencin arasında, Sağduyudan yoksun bir delikanlı çarptı gözüme.
Ja näin tyhmän nuorukaisen taitamattomain seassa, ja äkkäsin hänen poikain joukossa;
Akşamüzeri, alaca karanlıkta, Akşam karanlığı çökerken, O kadının oturduğu sokağa saptığını, Onun evine yöneldiğini gördüm.
Joka käveli kaduilla hänen nurkkainsa taitse, ja asteli sitä tietä, joka meni hänen huoneeseensa.
Akşamüzeri, alaca karanlıkta, Akşam karanlığı çökerken, O kadının oturduğu sokağa saptığını, Onun evine yöneldiğini gördüm.
Hämärissä, kuin päivä ehtoolla oli, ja jo yö ja pimiä tuli:
Derken kadın onu karşıladı, Fahişe kılığıyla sinsice.
Ja katso, häntä kohtasi vaimo porton vaatteilla, kavala,
Yaygaracı, dik başlı biriydi kadın. Bir an bile durmaz evde.
Tuima ja hillimätöin, jonka jalat ei pysyneet huoneessansa.
Kâh sokakta, kâh meydanlardadır. Sokak başlarında pusuya yatar.
Nyt on hän ulkona, nyt kaduilla, ja väijyy joka nurkassa.
Delikanlıyı tutup öptü, Yüzü kızarmadan ona şöyle dedi:
Hän otti hänen kiinni, ja suuta antoi hänen ja sanoi häpeemättä:
“Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, Adak sözümü bugün yerine getirdim.
Minä olen tehnyt kiitosuhrin, ja olen tätäpänä täyttänyt lupaukseni:
Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, İşte buldum seni!
Sentähden olen minä tullut sinua vastaan, varhain sinua etsimään, ja olen nyt sinut löytänyt.
Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş Renkli örtüler serdim.
Minä olen koreasti valmistanut vuoteeni Egyptin kirjavalla vaatteella,
Yatağıma mür, öd Ve tarçın serptim.
Ja olen hyvänhajuiseksi tehnyt kammioni mirhamilla, aloella ja kanelilla.
Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, Aşktan zevk alalım.
Tule, harjoittakaamme kyllin hekumaa aamuun asti, ja huvitelkaammme meitämme keskenämme rakkaudella.
Kocam evde değil, Uzun bir yolculuğa çıktı.
Sillä mies ei ole kotona: hän on pitkälle matkalle mennyt.
Yanına para torbasını aldı, Dolunaydan önce eve dönmeyecek.”
Hän on ottanut rahasäkin myötänsä, ja tulee kotia äsken määrätyllä päivällä.
Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, Tatlı diliyle peşinden sürükledi.
Ja niin hän houkutteli monelöla sanalla, ja vaati häntä makialla puheella.
Kesimevine götürülen öküz gibi Hemen izledi onu delikanlı; Tuzağa düşen geyik gibi,
Hän meni hänen kanssansa nopiasti, niinkuin teurastettava härkä, ja niinkuin jalkapuuhun, jolla tyhmät rangoitaan.
Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden.
Siihenasti kuin hän nuolilla ampuu hänen maksansa lävitse: ja niinkuin lintu itsensä kiiruhtaa paulaan, ja ei tiedä sitä hengellensä vaaralliseksi.
Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, Kulak verin söylediklerime,
Niin kuulkaat siis minua, minun lapseni, ja ottakaat vaari minun suuni sanoista.
Sakın o kadına gönül vermeyin, Onun yolundan gitmeyin.
Älköön sydämes poiketko hänen tiellensä: älä salli sinuas vietellä hänen retkillensä.
Yere serdiği bir sürü kurbanı var, Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok.
Sillä hän on monta haavoittanut ja langettanut, ja kaikkinaiset voimalliset ovat häneltä tapetut.
Ölüler diyarına giden yoldur onun evi, Ölüm odalarına götürür.
Hänen huoneensa ovat helvetin tiet, jotka menevät alas kuoleman kammioihin.