Job 13

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

چیزهایی را که بیان کردید، من قبلاً دیده و شنیده بودم.

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

هر چیزی را که شما می‌دانید، من هم می‌دانم و از شما کمتر نیستم.

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten’le konuşmak, Davamı Tanrı’yla tartışmak istiyorum.

امّا می‌خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و با او بحث نمایم.

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

ولی شما حقیقت را با دروغ می‌پوشانید و طبیبان بی‌کفایتی هستید.

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

اگر به راستی عاقل می‌بودید، حرفی نمی‌زدید.

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

حالا به دلایل من توجّه کنید و به سخن من گوش بدهید.

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O’nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

چرا دروغ می‌گویید فکر می‌کنید که دروغ شما منفعتی برای خدا دارد؟

O’nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı’nın davasını mı savunacaksınız?

می‌خواهید به بهانهٔ طرفداری از او، حقیقت را بپوشانید و ادّعای خود را ارائه نمایید.

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O’nu da mı aldatacaksınız?

اگر خدا از نزدیک به شما نگاه کند، آیا چیز خوبی در شما پیدا می‌کند؟ آیا می‌توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

Gizlice O’nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا خواهد می‌دهد.

O’nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

و قدرت او شما را به وحشت می‌اندازد.

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

دلایل شما بی‌معنی و ادّعایتان مانند دیوارهای گِلی سُست و بی‌اساس است.

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

پس خاموش باشید و به من فرصت بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه می‌خواهد بشود!

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

با این کار، جان خود را به خطر می‌اندازم.

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

هیچ امیدی ندارم. گرچه خدا مرا بکشد، در حضور او از خود دفاع خواهم کرد.

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O’nun karşısına çıkamaz.

ممکن است با راستگویی خود نجات یابم، چون شخص بی‌گناهی هستم، با جرأت در پیشگاه خدا می‌ایستم.

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

اکنون به سخنان من گوش بدهید و به توضیحات من توجّه کنید.

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

ادّعای من این است: من می‌دانم که تبرئه می‌شوم.

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

خدایا آیا برای متّهم کردن من می‌آیی؟ اگر چنین است، من آماده‌ام تا ساکت شوم و بمیرم.

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آنها را اجابت فرمایی، آنگاه می‌توانم با تو روبه‌رو شوم.

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

از مجازات من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

خدایا اول تو حرف بزن و من پاسخ خواهم داد، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آن وقت جواب مرا بده.

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ چرا با من مثل دشمن خودت برخورد می‌کنی؟

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

آیا تو سعی می‌کنی مرا بترسانی؟ من چیزی بیشتر از یک برگ نیستم؛ آیا به یک پَر‌ِ کاه حمله می‌کنی؟

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

تو اتّهامات تلخی را علیه من می‌آوری، حتّی برای گناهانی که در جوانی مرتکب شدم.

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

پاهایم را در زنجیر می‌گذاری و هر قدمی که برمی‌دارم مراقب من هستی.

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.

در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.