Psalms 103

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! O’nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!

(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!

RAB’be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!

Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!

Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,

Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,

Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,

han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,

Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O’dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.

han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!

RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.

HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.

Kendi yöntemlerini Musa’ya, İşlerini İsrailliler’e açıkladı.

Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;

[] [] RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.

barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;

Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.

han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;

Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.

han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.

Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.

Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.

Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.

Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.

Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.

Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.

Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.

Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;

İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;

som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;

Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.

når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.

Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.

Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn

Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.

for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.

RAB tahtını göklere kurmuştur, O’nun egemenliği her yeri kapsar.

HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.

RAB’be övgüler sunun, ey sizler, O’nun melekleri, O’nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!

Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.

RAB’be övgüler sunun, ey sizler, O’nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!

Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.

RAB’be övgüler sunun, Ey O’nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm!

Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!