Job 5

Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?

AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿Y á cuál de los santos te volverás?

Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.

Es cierto que al necio la ira lo mata, Y al codicioso consume la envidia.

Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.

Yo he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora maldije su habitación.

Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.

Sus hijos estarán lejos de la salud, Y en la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.

Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.

Su mies comerán los hambrientos, Y sacaránla de entre las espinas, Y los sedientos beberán su hacienda.

Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;

Porque la iniquidad no sale del polvo, Ni la molestia brota de la tierra.

Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.

Empero como las centellas se levantan para volar por el aire, Así el hombre nace para la aflicción.

Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:

Ciertamente yo buscaría á Dios, Y depositaría en él mis negocios:

Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:

El cual hace cosas grandes é inescrutables, Y maravillas que no tienen cuento:

Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;

Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, Y envía las aguas por los campos:

Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.

Que pone los humildes en altura, Y los enlutados son levantados á salud:

Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.

Que frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manos no hagan nada:

Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.

Que prende á los sabios en la astucia de ellos, Y el consejo de los perversos es entontecido;

Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.

De día se topan con tinieblas, Y en mitad del día andan á tientas como de noche:

Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.

Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;

Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.

Pues es esperanza al menesteroso, Y la iniquidad cerrará su boca.

Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.

He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: Por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.

Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.

Porque él es el que hace la llaga, y él la vendará: Él hiere, y sus manos curan.

Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.

En seis tribulaciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.

Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.

En el hambre te redimirá de la muerte, Y en la guerra de las manos de la espada.

Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.

Del azote de la lengua serás encubierto; Ni temerás de la destrucción cuando viniere.

Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.

De la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás de las bestias del campo:

Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.

Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, Y las bestias del campo te serán pacíficas.

At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.

Y sabrás que hay paz en tu tienda; Y visitarás tu morada, y no pecarás.

Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.

Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, Y tu prole como la hierba de la tierra.

Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.

Y vendrás en la vejez á la sepultura, Como el montón de trigo que se coge á su tiempo.

Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.

He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Óyelo, y juzga tú para contigo.