Job 4

Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

Y RESPONDIÓ Eliphaz el Temanita, y dijo:

Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?

Si probáremos á hablarte, serte ha molesto; Mas ¿quién podrá detener las palabras?

Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.

He aquí, tú enseñabas á muchos, Y las manos flacas corroborabas;

Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.

Al que vacilaba, enderezaban tus palabras, Y esforzabas las rodillas que decaían.

Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.

Mas ahora que el mal sobre ti ha venido, te es duro; Y cuando ha llegado hasta ti, te turbas.

Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?

¿Es éste tu temor, tu confianza, Tu esperanza, y la perfección de tus caminos?

Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?

Recapacita ahora, ¿quién que fuera inocente se perdiera? Y ¿en dónde los rectos fueron cortados?

Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.

Como yo he visto, los que aran iniquidad Y siembran injuria, la siegan.

Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.

Perecen por el aliento de Dios, Y por el espíritu de su furor son consumidos.

Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.

El bramido del león, y la voz del león, Y los dientes de los leoncillos son quebrantados.

Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.

El león viejo perece por falta de presa, Y los hijos del león son esparcidos.

Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.

El negocio también me era á mí oculto; Mas mi oído ha percibido algo de ello.

Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,

En imaginaciones de visiones nocturnas, Cuando el sueño cae sobre los hombres,

Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.

Sobrevínome un espanto y un temblor, Que estremeció todos mis huesos:

Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.

Y un espíritu pasó por delante de mí, Que hizo se erizara el pelo de mi carne.

Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,

Paróse un fantasma delante de mis ojos, Cuyo rostro yo no conocí, Y quedo, oí que decía:

Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?

¿Si será el hombre más justo que Dios? ¿Si será el varón más limpio que el que lo hizo?

Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:

He aquí que en sus siervos no confía, Y notó necedad en sus ángeles

Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!

¡Cuánto más en los que habitan en casas de lodo, Cuyo fundamento está en el polvo, Y que serán quebrantados de la polilla!

Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.

De la mañana á la tarde son quebrantados, Y se pierden para siempre, sin haber quien lo considere.

Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.

¿Su hermosura, no se pierde con ellos mismos? Mueren, y sin sabiduría.