Proverbs 5

HIJO mío, está atento á mi sabiduría, Y á mi inteligencia inclina tu oído;
Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου
Para que guardes consejo, Y tus labios conserven la ciencia.
δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.
Porque los labios de la extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;
Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου
Mas su fin es amargo como el ajenjo, Agudo como cuchillo de dos filos.
το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.
Sus pies descienden á la muerte; Sus pasos sustentan el sepulcro:
Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.
Sus caminos son instables; no los conocerás, Si no considerares el camino de vida.
δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.
Ahora pues, hijos, oídme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.
Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.
Aleja de ella tu camino, Y no te acerques á la puerta de su casa;
Απομακρυνον την οδον σου απ αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,
Porque no des á los extraños tu honor, Y tus años á cruel;
δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας
Porque no se harten los extraños de tu fuerza, Y tus trabajos estén en casa del extraño;
δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,
Y gimas en tus postrimerías, Cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,
Y digas: ¡Cómo aborrecí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;
και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,
Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, Y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.
Casi en todo mal he estado, En medio de la sociedad y de la congregación.
Παρ ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.
Bebe el agua de tu cisterna, Y los raudales de tu pozo.
Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου
Derrámense por de fuera tus fuentes, En las plazas los ríos de aguas.
Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας
Sean para ti solo, Y no para los extraños contigo.
σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου
Sea bendito tu manantial; Y alégrate con la mujer de tu mocedad.
η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.
Como cierva amada y graciosa corza, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo; Y en su amor recréate siempre.
Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.
¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?
Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;
Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de JEHOVÁ, Y él considera todas sus veredas.
Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.
Prenderán al impío sus propias iniquidades, Y detenido será con las cuerdas de su pecado.
Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.
Él morirá por falta de corrección; Y errará por la grandeza de su locura.
Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.