Proverbs 14

LA mujer sabia edifica su casa: Mas la necia con sus manos la derriba.
Αι σοφαι γυναικες οικοδομουσι τον οικον αυτων η δε αφρων κατασκαπτει αυτον δια των χειρων αυτης.
El que camina en su rectitud teme á JEHOVÁ: Mas el pervertido en sus caminos lo menosprecia.
Ο περιπατων εν τη ευθυτητι αυτου φοβειται τον Κυριον ο δε σκολιος τας οδους αυτου καταφρονει αυτον.
En la boca del necio está la vara de la soberbia: Mas los labios de los sabios los guardarán.
Εν στοματι αφρονος ειναι η ραβδος της υπερηφανιας τα δε χειλη των σοφων θελουσι φυλαττει αυτους.
Sin bueyes el granero está limpio: Mas por la fuerza del buey hay abundancia de pan.
Οπου δεν ειναι βοες, η αποθηκη ειναι κενη η δε αφθονια των γεννηματων ειναι εκ της δυναμεως του βοος.
El testigo verdadero no mentirá: Mas el testigo falso hablará mentiras.
Ο αληθης μαρτυς δεν θελει ψευδεσθαι ο δε ψευδης μαρτυς εκχεει ψευδη.
Busca el escarnecedor la sabiduría, y no la halla: Mas la sabiduría al hombre entendido es fácil.
Ο χλευαστης ζητει σοφιαν και δεν ευρισκει εις δε τον συνετον ειναι ευκολος η μαθησις.
Vete de delante del hombre necio, Porque en él no advertirás labios de ciencia.
Υπαγε κατεναντι του αφρονος ανθρωπου και δεν θελεις ευρει χειλη συνεσεως.
La ciencia del cuerdo es entender su camino: Mas la indiscreción de los necios es engaño.
Η σοφια του φρονιμου ειναι να γνωριζη την οδον αυτου η δε μωρια των αφρονων αποπλανησις.
Los necios se mofan del pecado: Mas entre los rectos hay favor.
Οι αφρονες γελωσιν εις την ανομιαν εν μεσω δε των ευθεων ειναι χαρις.
El corazón conoce la amargura de su alma; Y extraño no se entrometerá en su alegría.
Η καρδια του ανθρωπου γνωριζει την πικριαν της ψυχης αυτου και ξενος δεν συμμετεχει της χαρας αυτης.
La casa de los impíos será asolada: Mas florecerá la tienda de los rectos.
Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει.
Hay camino que al hombre parece derecho; Empero su fin son caminos de muerte.
Υπαρχει οδος, ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης φερουσιν εις θανατον.
Aun en la risa tendrá dolor el corazón; Y el término de la alegría es congoja.
Ετι και εις τον γελωτα πονει η καρδια και το τελος της χαρας ειναι λυπη.
De sus caminos será harto el apartado de razón: Y el hombre de bien estará contento del suyo.
Ο διεφθαρμενος την καρδιαν θελει εμπλησθη απο των οδων αυτου ο δε αγαθος ανθρωπος αφ εαυτου.
El simple cree á toda palabra: Mas el avisado entiende sus pasos.
Ο απλους πιστευει εις παντα λογον ο δε φρονιμος προσεχει εις τα βηματα αυτου.
El sabio teme, y se aparta del mal: Mas el necio se arrebata, y confía.
Ο σοφος φοβειται και φευγει απο του κακου αλλ ο αφρων προχωρει και θρασυνεται.
El que presto se enoja, hará locura: Y el hombre malicioso será aborrecido.
Ο οξυθυμος πραττει αστοχαστως και ο κακοβουλος ανθρωπος ειναι μισητος.
Los simples heredarán necedad: Mas los cuerdos se coronarán de sabiduría.
Οι αφρονες κληρονομουσι μωριαν οι δε φρονιμοι στεφανουνται συνεσιν.
Los malos se inclinarán delante de los buenos, Y los impíos á las puertas del justo.
Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων.
El pobre es odioso aun á su amigo: Pero muchos son los que aman al rico.
Ο πτωχος μισειται και υπο του πλησιον αυτου του δε πλουσιου οι φιλοι πολλοι.
Peca el que menosprecia á su prójimo: Mas el que tiene misericordia de los pobres, es bienaventurado.
Ο καταφρονων τον πλησιον αυτου αμαρτανει ο δε ελεων τους πτωχους ειναι μακαριος.
¿No yerran los que piensan mal? Misericordia empero y verdad alcanzarán los que piensan bien.
Δεν πλανωνται οι βουλευομενοι κακον; ελεος ομως και αληθεια θελει εισθαι εις τους βουλευομενους αγαθον.
En toda labor hay fruto: Mas la palabra de los labios solamente empobrece.
Εν παντι κοπω υπαρχει κερδος η δε φλυαρια των χειλεων φερει μονον εις ενδειαν.
Las riquezas de los sabios son su corona: Mas es infatuación la insensatez de los necios.
Τα πλουτη των σοφων ειναι στεφανος εις αυτους των δε αφρονων η υπεροχη μωρια.
El testigo verdadero libra las almas: Mas el engañoso hablará mentiras.
Ο αληθης μαρτυς ελευθερονει ψυχας ο δε δολιος εκχεει ψευδη.
En el temor de JEHOVÁ está la fuerte confianza; Y esperanza tendrán sus hijos.
Εν τω φοβω του Κυριου ειναι ελπις ισχυρα και εις τα τεκνα αυτου θελει υπαρχει καταφυγιον.
El temor de JEHOVÁ es manantial de vida, Para apartarse de los lazos de la muerte.
Ο φοβος του Κυριου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
En la multitud de pueblo está la gloria del rey: Y en la falta de pueblo la flaqueza del príncipe.
Εν τω πληθει του λαου ειναι η δοξα του βασιλεως εν δε τη ελλειψει του λαου ο αφανισμος του ηγεμονευοντος.
El que tarde se aira, es grande de entendimiento: Mas el corto de espíritu engrandece el desatino.
Ο μακροθυμος εχει μεγαλην φρονησιν ο δε οξυθυμος ανεγειρει την αφροσυνην αυτου.
El corazón apacible es vida de las carnes: Mas la envidia, pudrimiento de huesos.
Η υγιαινουσα καρδια ειναι ζωη της σαρκος ο δε φθονος σαπρια των οστεων.
El que oprime al pobre, afrenta á su Hacedor: Mas el que tiene misericordia del pobre, lo honra.
Ο καταθλιβων τον πενητα ονειδιζει τον Ποιητην αυτου ο δε τιμων αυτον ελεει τον πτωχον.
Por su maldad será lanzado el impío: Mas el justo en su muerte tiene esperanza.
Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα.
En el corazón del cuerdo reposa la sabiduría; Y es conocida en medio de los necios.
Εν τη καρδια του συνετου επαναπαυεται σοφια εν μεσω δε των αφρονων φανερουται.
La justicia engrandece la nación: Mas el pecado es afrenta de las naciones.
Η δικαιοσυνη υψονει εθνος η δε αμαρτια ειναι ονειδος λαων.
La benevolencia del rey es para con el ministro entendido: Mas su enojo contra el que lo avergüenza.
Ευνοια του βασιλεως ειναι προς φρονιμον δουλον θυμος δε αυτου προς τον προξενουντα αισχυνην.