Job 5

Strigă acum! Cine îţi va răspunde? Căruia dintre sfinţi îi vei vorbi?

“Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? Meleklerin hangisine yöneleceksin?

Nebunul piere ucis de mînia lui, prostul moare ucis de aprinderea lui.

Aptalı üzüntü öldürür, Budalayı kıskançlık bitirir.

Am văzut pe un nebun prinzînd rădăcină; apoi deodată i-am blestemat locuinţa.

Ben aptalın kök saldığını görünce, Hemen yurduna lanet ettim.

Fiii lui n'au noroc, sînt călcaţi în picioare la poartă, şi nimeni nu i scapă!

Çocukları güvenlikten uzak, Mahkeme kapısında ezilir, Savunan çıkmaz.

Secerişul lui este mîncat de cei flămînzi, cari vin să -l ia chiar şi din spini, şi averile lui sînt înghiţite de oameni însetaţi.

Ürününü açlar yer, Dikenler arasındakini bile toplarlar; Mallarını susamışlar yutmak ister.

Nenorocirea nu răsare din ţărînă, şi suferinţa nu încolţeşte din pămînt.

Çünkü dert topraktan çıkmaz, Sıkıntı yerden bitmez.

Omul se naşte ca să sufere, după cum scînteia se naşte ca să zboare.

Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi Sıkıntı çekmek için doğar insan.

Eu aş alerga la Dumnezeu, lui Dumnezeu i-aş spune necazul meu.

“Oysa ben Tanrı’ya yönelir, Davamı O’na bırakırdım.

El face lucruri mari şi nepătrunse, minuni fără număr.

Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O’dur.

El varsă ploaia pe pămînt, şi trimete apă pe cîmpii.

Yeryüzüne yağmur yağdırır, Tarlalara sular gönderir.

El înalţă pe cei smeriţi, şi izbăveşte pe cei necăjiţi.

Düşkünleri yükseltir, Yaslıları esenliğe çıkarır.

El nimiceşte planurile oamenilor vicleni, şi mînile lor nu pot să le împlinească.

Kurnazların oyununu bozar, Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.

El prinde pe cei înţelepţi în viclenia lor, şi planurile oamenilor înşelători sînt răsturnate:

[] Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, Düzenbazların oyunu son bulur.

dau peste întunerec în mijlocul zilei, bîjbăie ziua nameaza mare ca noaptea.

Gündüz karanlığa toslar, Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.

Astfel, Dumnezeu ocroteşte pe cel slab împotriva ameninţărilor lor, şi -l scapă din mîna celor puternici.

Yoksulu onların kılıç gibi ağzından Ve güçlünün elinden O kurtarır.

Aşa încît nădejdea sprijineşte pe cel nenorocit, iar fărădelegea îşi închide gura.

Yoksul umutlanır, Haksızlık ağzını kapar.

Ferice de omul pe care -l ceartă Dumnezeu! Nu nesocoti mustrarea Celui Atot Puternic.

[] “İşte, ne mutlu Tanrı’nın eğittiği insana! Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten’in yola getirişini küçümseme.

El face rana, şi tot El o leagă; El răneşte, şi mîna Lui tămăduieşte.

Çünkü O hem yaralar hem sarar, O incitir, ama elleri sağaltır.

De şase ori te va izbăvi din necaz, şi de şapte ori nu te va atinge răul.

Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, Yedinci kez de sana zarar vermez.

El te va scăpa de moarte în vreme de foamete, şi de loviturile săbiei în vreme de război.

Kıtlıkta ölümden, Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.

Vei fi la adăpost de biciul limbii, vei fi fără teamă cînd va veni pustiirea.

Kamçılayan dillerden uzak kalacak, Yıkım gelince korkmayacaksın.

Vei rîde de pustiire ca şi de foamete, şi nu vei avea să te temi de fiarele pămîntului.

Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.

Căci vei face legămînt pînă şi cu pietrele cîmpului, şi fiarele pămîntului vor fi în pace cu tine.

Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.

Vei avea fericire în cortul tău, îţi vei găsi turmele întregi,

Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.

îţi vei vedea sămînţa crescîndu-ţi, şi odraslele înmulţindu-se ca iarba de pe cîmp.

Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, Soyun ot gibi bitecek.

Vei intra în mormînt la bătrîneţă, ca snopul strîns la vremea lui.

Zamanında toplanan demetler gibi, Mezara dinç gireceksin.

Iată ce am cercetat, şi aşa este! Ascultă, că sînt spre folosul tău!``

“İşte araştırdık, doğrudur, Onun için bunu dinle ve belle.”