Job 22

Elifaz din Teman a luat cuvîntul şi a zis:
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
,,Poate un om să aducă vreun folos lui Dumnezeu? Nu; ci înţeleptul nu-şi foloseşte de cît lui.
[] “İnsan Tanrı’ya yararlı olabilir mi? Bilge kişinin bile O’na yararı dokunabilir mi?
Dacă eşti fără prihană, are Cel Atotputernic vre un folos? Şi dacă trăieşti fără vină, ce va cîştiga El?
Doğruluğun Her Şeye Gücü Yeten’e ne zevk verebilir, Kusursuz yaşamın O’na ne kazanç sağlayabilir?
Pentru evlavia ta te pedepseşte El oare, şi intră la judecată cu tine?
Seni azarlaması, dava etmesi O’ndan korktuğun için mi?
Nu -i mare răutatea ta? Şi fărădelegile tale fără număr?
Kötülüğün büyük, Günahların sonsuz değil mi?
Luai fără pricină zăloage dela fraţii tăi, lăsai fără haine pe cei goi.
Çünkü kardeşlerinden nedensiz rehin alıyor, Onları soyuyordun.
Nu dădeai apă omului însetat, nu voiai să dai pîne omului flămînd.
Yorguna su içirmedin, Açtan ekmeği esirgedin;
Ţara era a ta, fiindcă erai mai tare, te aşezai în ea, fiindcă erai cu vază.
Ülkeye bileğinle sahip oldun, Saygın biri olarak orada yaşadın.
Dădeai afară pe văduve cu mînile goale, şi braţele orfanilor le frîngeai.
Dul kadınları eli boş çevirdin, Öksüzlerin kolunu kanadını kırdın.
Pentru aceea eşti înconjurat de curse, şi te -a apucat groaza dintr'o dată.
Bu yüzden her yanın tuzaklarla çevrili, Ansızın gelen korkuyla yılıyorsun,
Nu vezi dar acest întunerec, aceste ape multe cari te năpădesc?
Her şey kararıyor, göremez oluyorsun, Seller altına alıyor seni.
Nu este Dumnezeu sus în ceruri? Priveşte vîrful stelelor, ce înalt este!
“Tanrı göklerin yükseklerinde değil mi? Yıldızlara bak, ne kadar yüksekteler!
Şi tu zici: ,Ce ştie Dumnezeu? Poate să judece El prin întunerecul de nori?
Sen ise, ‘Tanrı ne bilir?’ diyorsun, ‘Zifiri karanlığın içinden yargılayabilir mi?
Îl înfăşoară norii, nu vede nimic, bolta cerească abea dacă o străbate!`
Koyu bulutlar O’na engeldir, göremez, Gökkubbenin üzerinde dolaşır.’
Ce! vrei s'apuci pe calea străveche, pe care au urmat -o cei nelegiuiţi,
Kötülerin yürüdüğü Eski yolu mu tutacaksın?
cari au fost luaţi înainte de vreme, şi au ţinut cît ţine un pîrîu care se scurge?
Onlar ki, vakitleri gelmeden çekilip alındılar, Temellerini sel bastı.
Ei ziceau lui Dumnezeu: ,Pleacă dela noi! Ce ne poate face Cel Atot puternic?`
Tanrı’ya, ‘Bizden uzak dur!’ dediler, ‘Her Şeye Gücü Yeten bize ne yapabilir?’
Şi totuş Dumnezeu le umpluse casele de bunătăţi. -Departe de mine sfatul celor răi! -
Ama onların evlerini iyilikle dolduran O’ydu. Bunun için kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
Cei fără prihană vor fi martori ai căderii lor şi se vor bucura, cel nevinovat va rîde de ei
“Doğrular onların yıkımını görüp sevinir, Suçsuzlar şöyle diyerek eğlenir:
şi va zice: ,Iată pe protivnicii noştri nimiciţi! Iată-le bogăţiile arse de foc!`
‘Düşmanlarımız yok edildi, Malları yanıp kül oldu.’
Împrieteneşte-te dar cu Dumnezeu, şi vei avea pace; te vei bucura astfel iarăş de fericire.
“Tanrı’yla dost ol, barış ki, Bolluğa eresin.
Primeşte învăţătură din gura Lui, şi pune-ţi la inimă cuvintele Lui.
Ağzından çıkan öğretiyi benimse, Sözlerini yüreğinde tut.
Vei fi aşezat iarăş la locul tău, dacă te vei întoarce la Cel Atot puternic, dacă depărtezi fărădelegea din cortul tău.
Her Şeye Gücü Yeten’e dönersen, eski haline kavuşursun. Kötülüğü çadırından uzak tutar,
Aruncă dar aurul în ţărînă, aruncă aurul din Ofir în prundul pîraielor!
Altınını yere, Ofir altınını vadideki çakılların arasına atarsan,
Şi atunci Cel Atot puternic va fi aurul tău, argintul tău, bogăţia ta.
Her Şeye Gücü Yeten senin altının, Değerli gümüşün olur.
Atunci Cel Atot puternic va fi desfătarea ta, şi îţi vei ridica faţa spre Dumnezeu.
O zaman Her Şeye Gücü Yeten’den zevk alır, Yüzünü Tanrı’ya kaldırırsın.
Îl vei ruga, şi te va asculta, şi îţi vei putea împlini juruinţele.
O’na dua edersin, dinler seni, Adaklarını yerine getirirsin.
Pe ce vei pune mîna îţi va izbuti, pe cărările tale va străluci lumina.
Neye karar verirsen yapılır, Yollarını ışık aydınlatır.
Vină smerirea, tu te vei ruga pentru ridicarea ta: Dumnezeu ajută pe cel cu ochii plecaţi.
İnsanlar seni alçaltınca, güvenini yitirme, Çünkü Tanrı alçakgönüllüleri kurtarır.
El va izbăvi chiar şi pe cel vinovat, care îşi va datora scăparea curăţiei mînilor tale.``
O suçsuz olmayanı bile kurtarır, Senin ellerinin temizliği sayesinde kurtulur suçlu.”