Job 19

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

Eyüp şöyle yanıtladı:

,,Pînă cînd îmi veţi întrista sufletul, şi mă veţi zdrobi cu cuvîntările voastre?

“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?

Iată că de zece ori m'aţi batjocorit; nu vă este ruşine să vă purtaţi aşa?

On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.

Dacă am păcătuit cu adevărat, numai eu sînt răspunzător de aceasta.

Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.

Credeţi că mă puteţi lua de sus? Credeţi că mi-aţi dovedit că sînt vinovat?

Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,

Atunci să ştiţi că Dumnezeu mă urmăreşte, şi mă înveleşte cu laţul Lui.

Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.

Iată, ţip de silnicie, şi nimeni nu răspunde; cer dreptate, şi dreptate nu este!

“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.

Mi -a tăiat orice ieşire, şi nu pot trece; a răspîndit întunerec pe cărările mele.

Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.

M'a despoiat de slava mea, mi -a luat cununa de pe cap,

Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.

m'a zdrobit din toate părţile, şi pier; mi -a smuls nădejdea ca pe un copac.

Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.

S'a aprins de mînie împotriva mea, S'a purtat cu mine ca şi cu un vrăjmaş.

Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.

Oştile Lui au pornit deodată înainte, şi-au croit drum pînă la mine, şi au tăbărît în jurul cortului meu.

Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.

A depărtat pe fraţii mei dela mine, şi prietenii mei s'au înstrăinat de mine.

“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.

Rudele mele m'au părăsit, şi cei mai deaproape ai mei m'au uitat.

Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.

Casnicii mei şi slugile mele mă privesc ca pe un străin, în ochii lor sînt un necunoscut.

Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.

Chem pe robul meu, şi nu răspunde; îl rog cu gura mea, şi degeaba.

Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.

Suflarea mea a ajuns nesuferită nevestei mele, şi duhoarea mea a ajuns nesuferită fiilor mamei mele.

Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.

Pînă şi copiii mă dispreţuiesc: dacă mă scol, ei mă ocărăsc.

Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.

Aceia în cari mă încredeam mă urăsc, aceia pe cari îi iubeam s'au întors împotriva mea.

Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.

Oasele mi se ţin de piele şi de carne; nu mi -a mai rămas decît pielea de pe dinţi.

Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.

Fie-vă milă, fie-vă milă de mine, prietenii mei! Căci mîna lui Dumnezeu m'a lovit.

“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı’nın eli vurdu bana.

Dece mă urmăriţi ca Dumnezeu? Şi nu vă mai săturaţi de carnea mea?

Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?

Oh! aş vrea ca vorbele mele să fie scrise, să fie scrise într'o carte;

“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,

aş vrea să fie săpate cu un priboi de fier şi cu plumb în stîncă pe vecie...

Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!

Dar ştiu că Răscumpărătorul meu este viu, şi că se va ridica la urmă pe pămînt.

Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.

Chiar dacă mi se va nimici pielea, şi chiar dacă nu voi mai avea carne, voi vedea totuş pe Dumnezeu.

Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı’yı göreceğim.

Îl voi vedea şi-mi va fi binevoitor; ochii mei Îl vor vedea, şi nu ai altuia. Sufletul meu tînjeşte de dorul acesta înlăuntrul meu.

O’nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!

Atunci veţi zice: ,Pentruce -l urmăream noi?` Căci dreptatea pricinii mele va fi cunoscută.

Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,

Temeţi-vă de sabie: căci pedepsele date cu sabia sînt grozave! Şi să ştiţi că este o judecată.``

Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”