Job 18

Bildad din Şuah a luat cuvîntul şi a zis:
Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
,,Cînd vei pune capăt acestor cuvîntări? Vino-ţi în minte şi apoi vom vorbi.
“Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.
Pentruce ne socoţi atît de dobitoci? Pentru ce ne priveşti ca pe nişte vite?
Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?
Oare pentru tine, care te sfîşii în mînia ta, s'ajungă pustiu pămîntul, şi să se strămute stîncile din locul lor?
Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?
5. Da, lumina celui rău se va stinge, şi flacăra din focul lui, nu va mai străluci.
“Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.
Se va întuneca lumina în cortul lui, şi se va stinge candela deasupra lui.
Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.
Paşii lui cei puternici se vor strîmta; şi, cu toate opintirile lui, va cădea.
Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.
Căci calcă cu picioarele pe laţ, şi umblă prin ochiuri de reţea;
Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.
este prins în cursă de călcăi, şi laţul pune stăpînire pe el;
Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.
capcana în care se prinde este ascunsă în pămînt, şi prinzătoarea îi stă pe cărare.
Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.
De jur împrejur îl apucă spaima, şi -l urmăreşte pas cu pas.
Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.
Foamea îi mănîncă puterile, nenorocirea este alături de el.
Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.
Mădularele îi sînt mistuite unul după altul, mădularele îi sînt mîncate de întîiul născut al morţii.
Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.
Este smuls din cortul lui unde se credea la adăpost, şi este tîrît spre împăratul spaimelor.
Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.
Nimeni din ai lui nu locuieşte în cortul lui, pucioasă este presărată pe locuinţa lui.
Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.
Jos, i se usucă rădăcinile; sus îi sînt ramurile tăiate.
Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.
Îi piere pomenirea de pe pămînt, numele lui nu mai este pe uliţă.
Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.
Este împins din lumină în întunerec, şi este izgonit din lume.
Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.
Nu lasă nici moştenitori, nici sămînţă în poporul său, nicio rămăşiţă vie în locurile în cari locuia.
Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.
Neamurile cari vor veni se vor uimi de prăpădirea lui, şi neamul de acum va fi cuprins de groază.
Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.
Aceasta este soarta celui rău, aceasta este soarta celui ce nu cunoaşte pe Dumnezeu.``
Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı’yı tanımayanların varacağı yer budur.”