Job 20

Ţofar din Naama a luat cuvîntul şi a zis:

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

,,Gîndurile mele mă silesc să răspund, şi frămîntarea mea nu-mi dă pace.

“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.

Am auzit mustrări cari mă umplu de ruşine, şi din adîncul minţii mele duhul mă face să răspund.

Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.

Nu ştii tu că, de mult de tot, de cînd a fost aşezat omul pe pămînt,

“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,

biruinţa celor răi a fost scurtă, şi bucuria nelegiuitului numai de o clipă?

Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.

Chiar dacă s'ar înălţa pînă la ceruri, şi capul i-ar ajunge pînă la nori,

Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,

va pieri pentru totdeauna, ca murdăria lui, şi cei ce -l vedeau vor zice: ,Unde este?`

Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.

Va sbura ca un vis, şi nu -l vor mai găsi; va pieri ca o vedenie de noapte.

Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.

Ochiul care -l privea nu -l va mai privi, locul în care locuia nu -l va mai zări.

Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.

Peste fiii lui vor năvăli cei săraci, şi mînile lui vor da înapoi ce a răpit cu sila.

Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.

Oasele lui, pline de vlaga tinereţii, îşi vor avea culcuşul cu el în ţărînă.

Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.

Dulce era răul în gura lui, îl ascundea subt limbă,

“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,

îl mesteca într'una şi nu -l lăsa, îl ţinea în cerul gurii:

Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,

dar hrana lui se va preface în măruntaiele lui, va ajunge în trupul lui o otravă de aspidă.

Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.

Bogăţiile înghiţite le va vărsa, Dumnezeu le va scoate din pîntecele lui.

Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.

Otravă de aspidă a supt, şi de aceea, limba năpîrcii îl va ucide.

Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.

Nu-şi va mai plimba privirile peste pîraiele şi rîurile de miere şi de lapte,

Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.

va da înapoi ce a cîştigat, şi nu va mai trage folos din cîştig; va da înapoi tot ce a luat, şi nu se va mai bucura de el,

Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.

căci a asuprit pe săraci, şi i -a lăsat să piară, a dărîmat case şi nu le -a zidit la loc.

Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.

Lăcomia lui n'a cunoscut margini; dar nu va scăpa ce are mai scump.

“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.

Nimic nu scapă de lăcomia lui, dar bună starea lui nu va ţinea.

Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.

În mijlocul belşugului va fi în nevoie; mîna tuturor ticăloşilor se va ridica asupra lui.

Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.

Şi iată, ca să -i umple pîntecele, Dumnezeu va trimete peste el focul mîniei Lui, şi -l va sătura cu o ploaie de săgeţi.

Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.

Dacă va scăpa de armele de fer, îl va străpunge arcul de aramă.

Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.

Îşi smulge din trup săgeata, care schinteie la ieşirea din fierea lui, şi îl apucă spaimele morţii.

Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.

Toate nenorocirile sînt păstrate pentru comorile lui; va fi mistuit de un foc pe care nu -l va aprinde omul,

Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.

Cerurile îi vor desveli fărădelegea, şi pămîntul se va ridica împotriva lui.

Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.

Veniturile casei lui se vor perde, vor pieri în ziua mîniei lui Dumnezeu.

Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı’nın öfkelendiği gün.

Aceasta este soarta pe care o păstrează Dumnezeu celui rău, aceasta este moştenirea pe care i -o hotărăşte Dumnezeu.``

Budur kötünün Tanrı’dan aldığı pay, Budur Tanrı’nın ona verdiği miras.”