Job 13

Iată, ochiul meu a văzut toate acestea, urechea mea a auzit şi a luat seama.

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

Ce ştiţi voi, ştiu şi eu, nu sînt mai pe jos decît voi.

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

Dar vreau să vorbesc acum Celui Atotputernic, vreau să-mi apăr pricina înaintea lui Dumnezeu.

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten’le konuşmak, Davamı Tanrı’yla tartışmak istiyorum.

Căci voi sînteţi nişte făuritori de minciuni, sînteţi cu toţii nişte doftori de nimic.

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

O, de aţi fi tăcut, ce înţelepciune aţi fi arătat!

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

Acum, ascultaţi, vă rog, apărarea mea, şi luaţi aminte la răspunsul buzelor mele!

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

Vreţi să vorbiţi lucruri nedrepte din dragoste pentru Dumnezeu? Şi să spuneţi minciuni, ca să -L apăraţi?

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O’nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

Vreţi să ţineţi cu El şi să faceţi pe apărătorii lui Dumnezeu?

O’nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı’nın davasını mı savunacaksınız?

Dacă vă va cerceta El, va găsi bine oare? Sau vreţi să -L înşelaţi cum înşelaţi pe un om?

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O’nu da mı aldatacaksınız?

Nu, nu; ci El vă va osîndi, dacă în ascuns nu lucraţi decît părtinindu -L pe El.

Gizlice O’nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

Nu vă înfricoşează măreţia Lui? Şi nu cade groaza Lui peste voi?

O’nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

Părerile voastre sînt păreri de cenuşă, întăriturile voastre sînt întărituri de lut.

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

Tăceţi, lăsaţi-mă, vreau să vorbesc! Întîmplă-mi-se ce mi s'ar întîmpla.

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

Îmi voi lua carnea în dinţi, şi îmi voi pune viaţa în joc.

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

Da, mă va ucide: n'am nimic de nădăjduit; dar îmi voi apăra purtarea în faţa Lui.

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

Chiar şi lucrul acesta poate sluji la scăparea mea, căci un nelegiuit nu îndrăzneşte să vină înaintea Lui.

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O’nun karşısına çıkamaz.

Ascultaţi, ascultaţi cuvintele mele, luaţi aminte la cele ce voi spune.

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

Iată-mă sînt gata să-mi apăr pricina, căci ştiu că am dreptate.

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

Are cineva ceva de spus împotriva mea? Atunci tac, şi vreau să mor.

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

Numai două lucruri fă-mi, şi nu mă voi ascunde de Faţa Ta:

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

Trage-Ţi mîna de pe mine, şi nu mă mai turbura cu groaza Ta.

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

Apoi cheamă-mă şi-Ţi voi răspunde; sau lasă-mă să vorbesc eu, şi răspunde-mi Tu!

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

Cîte fărădelegi şi păcate am făcut? Arată-mi călcările de lege şi păcatele mele.

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

Pentru ce Îţi ascunzi Faţa, şi mă iei drept vrăjmaş?

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

Vrei să loveşti o frunză suflată de vînt? Vrei să urmăreşti un pai uscat?

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

Pentruce să mă loveşti cu suferinţe amare, şi să mă pedepseşti pentru greşeli din tinereţă?

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

Pentru ce să-mi pui picioarele în butuci, să-mi pîndeşti toate mişcările, să pui hotar paşilor mei,

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

cînd trupul meu cade în putrezire ca o haină mîncată de molii?

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.