Psalms 104

Binecuvîntează, suflete, pe Domnul! Doamne, Dumnezeule, Tu eşti nemărginit de mare! Tu eşti îmbrăcat cu strălucire şi măreţie!

Kiitä Herraa, sieluni! Herra, minun Jumalani, sinä olet sangen suuresti kunnioitettu, suurella kunnialla ja kaunistuksella olet sinä puetettu.

Te înveleşti cu lumina ca şi cu o manta; întinzi cerurile ca un cort.

Sinä puetat itses valkeudella niinkuin vaatteella: sinä levität taivaat niinkuin peitteen.

Cu apele Îţi întocmeşti vîrful locuinţei Tale; din nori Îţi faci carul, şi umbli pe aripile vîntului.

Sinä peität sen päällyksen vedellä: sinä menet pilvissä niinkuin ratasten päällä, ja käyt tuulen siipein päällä.

Din vînturi Îţi faci soli, şi din flăcări de foc, slujitori.

Sinä teet enkelis hengeksi ja palvelias liekitseväiseksi tuleksi.

Tu ai aşezat pămîntul pe temeliile lui, şi niciodată nu se va clătina.

Sinä joka maan perustit perustuksensa päälle, ettei sen pidä liikkuman ijankaikkisesti.

Tu îl acoperisei cu adîncul cum l-ai acoperi cu o haină; apele stăteau pe munţi,

Syvyydellä sinä sen peität niinkuin vaatteella, ja vedet seisovat vuorilla.

dar, la ameninţarea Ta, au fugit, la glasul tunetului Tău au luat -o la fugă,

Mutta sinun nuhtelemisestas he pakenevat: sinun jylinästäs he menevät pois.

suindu-se pe munţi şi pogorîndu-se în văi, pînă la locul, pe care li -l hotărîsei Tu.

Vuoret astuvat ylös, ja laaksot astuvat alas siallensa, johon heidät perustanut olet.

Le-ai pus o margine, pe care nu trebuie s'o treacă, pentruca să nu se mai întoarcă să acopere pămîntul.

Määrän sinä panit, jota ei he käy ylitse, eikä palaja maata peittämään.

Tu faci să ţîşnească izvoarele în văi, şi ele curg printre munţi.

Sinä annat lähteet laaksoissa kuohua, niin että ne vuorten välitse vuotavat;

Tu adăpi la ele toate fiarele cîmpului; în ele îşi potolesc setea măgarii sălbatici.

Että kaikki eläimet metsässä joisivat, ja että pedot janonsa sammuttaisivat.

Păsările cerului locuiesc pe marginile lor, şi fac să le răsune glasul printre ramuri.

Heidän tykönänsä istuvat taivaan linnut, ja visertävät oksilla.

Din locaşul Tău cel înalt Tu uzi munţii; şi se satură pămîntul de rodul lucrărilor Tale.

Sinä liotat vuoret ylhäältä: sinä täytät maan hedelmällä, jonka sinä saatat.

Tu faci să crească iarba pentru vite, şi verdeţuri pentru nevoile omului, ca pămîntul să dea hrană:

Sinä kasvatat ruohon karjalle, ja jyvät ihmisten tarpeeksi, tuottaakses leipää maasta.

vin, care înveseleşte inima omului, untdelemn, care -i înfrumuseţează faţa, şi pîne, care -i întăreşte inima.

Ja että viina ihmisen sydämen ilahuttaa, ja hänen kasvonsa kaunistuu öljystä: ja leipä vahvistaa ihmisen sydämen.

Se udă copacii Domnului, cedrii din Liban, pe cari i -a sădit El.

Että Herran puut nesteestä täynnä olisivat: Libanonin sedripuut, jotka hän on istuttanut;

În ei îşi fac păsările cuiburi; iar cocostîrcul îşi are locuinţa în chiparoşi;

Siellä linnut pesiä tekevät, ja haikarat hongissa asuvat.

munţii cei înalţi sînt pentru ţapii sălbatici, iar stîncile sînt adăpost pentru iepuri.

Korkiat vuoret ovat metsävuohten turva, ja kivirauniot kaninein.

El a făcut luna ca să arate vremile; soarele ştie cînd trebuie să apună.

Sinä teet kuun aikoja jakamaan, ja aurinko tietää laskemisensa.

Tu aduci întunerecul, şi se face noapte: atunci toate fiarele pădurilor se pun în mişcare;

Sinä teet pimeyden ja yö tulee: silloin kaikki metsän eläimet tulevat ulos.

puii de lei mugesc după pradă, şi îşi cer hrana dela Dumnezeu.

Nuoret jalopeurat saaliin perään kiljuvat, ja elatustansa Jumalalta etsivät.

Cînd răsare soarele, ele fug înapoi, şi se culcă în vizuinile lor.

Mutta kuin aurinko koittaa, niin he kokoontuvat, ja luolissansa makaavat.

Dar omul iese la lucrul său, şi la munca lui, pînă seara.

Niin menee myös ihminen työhönsä, ja askareillensa ehtoosen asti.

Cît de multe sînt lucrările Tale, Doamne! Tu pe toate le-ai făcut cu înţelepciune, şi pămîntul este plin de făpturile Tale.

Herra, kuinka suuret ja monet ovat sinun käsialas? Sinä olet kaikki taitavasti säätänyt, ja maa on täynnä sinun tavaraas.

Iată marea cea întinsă şi mare: în ea se mişcă nenumărate vieţuitoare mici şi mari.

Tämä meri, joka niin suuri ja lavia on, siinä epälukuiset liikuvat, sekä pienet että suuret eläimet;

Acolo în ea, umblă corăbiile, şi în ea este leviatanul acela pe care l-ai făcut să se joace în valurile ei.

Siellä haahdet kuljeskelevat: siinä valaskalat ovat, jotkas tehnyt olet, leikitsemään hänessä.

Toate aceste vieţuitoare Te aşteaptă, ca să le dai hrana la vreme.

Kaikki odottavat sinua, ettäs heille antaisit ruan ajallansa.

Le -o dai Tu, ele o primesc; Îţi deschizi Tu mîna, ele se satură de bunătăţile Tale.

Koskas heille annat, niin he kokoovat: koskas kätes avaat, niin he hyvyydellä ravitaan.

Îţi ascunzi Tu Faţa, ele tremură; le iei Tu suflarea: ele mor, şi se întorc în ţărîna lor.

Jos sinä kasvos peität, niin he hämmästyvät: koska sinä otat heidän henkensä pois, niin he hukkuvat, ja tomuksi tulevat jälleen.

Îţi trimeţi Tu suflarea: ele sînt zidite, şi înoieşti astfel faţa pămîntului.

Sinä lähetät ulos henkes, niin he luoduksi tulevat, ja sinä uudistat maan muodon.

În veci să ţină slava Domnului! Să Se bucure Domnul de lucrările Lui!

Herran kunnia pysyy ijankaikkisesti: Herra iloitsee töissänsä.

El priveşte pămîntul, şi pămîntul se cutremură; atinge munţii, şi ei fumegă.

Hän katsahtaa maan päälle, niin se vapisee: hän rupee vuoriin, niin ne suitsevat.

Voi cînta Domnului cît voi trăi, voi lăuda pe Dumnezeul meu cît voi fi.

Minä veisaan Herralle minun elinaikanani, ja kiitän minun Jumalaani niinkauvan kuin minä olen.

Fie plăcute Lui cuvintele mele! Mă bucur de Domnul.

Minun puheeni kelpaa hänelle, ja minä iloitsen Herrassa.

Să piară păcătoşii de pe pămînt, şi cei răi să nu mai fie! Binecuvintează, suflete, pe Domnul! Lăudaţi pe Domnul!

Syntiset maalta lopetetaan, ja jumalattomat ei pidä silleen oleman: kiitä Herraa, sieluni, Halleluja!