Proverbs 26

Como a neve no verão, e como a chuva no tempo da ceifa, assim não convém ao tolo a honra.
Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.
Como o pássaro no seu vaguear, como a andorinha no seu voar, assim a maldição sem causa não encontra pouso.
Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.
O açoite é para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.
Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia, para que também não te faças semelhante a ele.
Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.
Responde ao tolo segundo a sua estultícia, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.
Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.
Os pés decepa, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.
Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.
As pernas do coxo pendem frouxas; assim é o provérbio na boca dos tolos.
Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
Como o que ata a pedra na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.
Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.
Como o espinho que entra na mão do ébrio, assim é o provérbio na mão dos tolos.
Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
Como o flecheiro que fere a todos, assim é aquele que assalaria ao transeunte tolo, ou ao ébrio.
Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.
Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.
Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.
Vês um homem que é sábio a seus próprios olhos? Maior esperança há para o tolo do que para ele.
Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas.
Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.
Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o faz o preguiçoso na sua cama.
Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.
O preguiçoso esconde a sua mão no prato, e nem ao menos quer levá-la de novo à boca.
Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.
Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que sabem responder bem.
Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.
O que, passando, se mete em questão alheia é como aquele que toma um cão pelas orelhas.
Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.
Como o louco que atira tições, flechas, e morte,
Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,
assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Fiz isso por brincadeira.
ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;
Faltando lenha, apaga-se o fogo; e não havendo difamador, cessa a contenda.
Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.
Como o carvão para as brasas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.
Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.
As palavras do difamador são como bocados deliciosos, que descem ao íntimo do ventre.
Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.
Como o vaso de barro coberto de escória de prata, assim são os lábios ardentes e o coração maligno.
Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.
Aquele que odeia dissimula com os seus lábios; mas no seu interior entesoura o engano.
Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.
Quando te suplicar com voz suave, não o creias; porque sete abominações há no teu coração.
Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.
Ainda que o seu ódio se encubra com dissimulação, na congregação será revelada a sua malícia.
Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.
O que faz uma cova cairá nela; e a pedra voltará sobre aquele que a revolve.
Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.
A língua falsa odeia aqueles a quem ela tenha ferido; e a boca lisonjeira opera a ruína.
Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ αυτης καταθλιβομενους και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.