Proverbs 25

Também estes são provérbios de Salomão, os quais transcreveram os homens de Ezequias, rei de Judá.
Και αυται ειναι παροιμιαι του Σολομωντος, τας οποιας συνελεξαν οι ανθρωποι του Εζεκιου, βασιλεως του Ιουδα.
A glória de Deus é encobrir as coisas; mas a glória dos reis é esquadrinhá-las.
Δοξα του Θεου ειναι να καλυπτη το πραγμα δοξα δε των βασιλεων να εξιχνιαζωσι το πραγμα.
Como o céu na sua altura, e como a terra na sua profundidade, assim o coração dos reis é inescrutável.
Ο ουρανος κατα το υψος και η γη κατα το βαθος και η καρδια των βασιλεων ειναι ανεξερευνητα.
Tira da prata a escória, e sairá um vaso para o fundidor.
Αφαιρεσον την σκωριαν απο του αργυρου, και σκευος θελει εξελθει εις τον χρυσοχοον
Tira o ímpio da presença do rei, e o seu trono se firmará na justiça.
αφαιρεσον τους ασεβεις απ εμπροσθεν του βασιλεως, και ο θρονος αυτου θελει στερεωθη εν δικαιοσυνη.
Não reclames para ti honra na presença do rei, nem te ponhas no lugar dos grandes;
Μη αλαζονευου εμπροσθεν του βασιλεως, και μη ιστασαι εν τω τοπω των μεγαλων
porque melhor é que te digam: Sobe, para aqui; do que seres humilhado perante o príncipe.
Διοτι καλητερον να σοι ειπωσιν, Αναβα εδω, παρα να καταβιβασθης επι παρουσια του αρχοντος, τον οποιον ειδον οι οφθαλμοι σου.
O que os teus olhos viram, não te apresses a revelar, para depois, ao fim, não saberes o que hás de fazer, podendo-te confundir o teu próximo.
Μη εξελθης εις εριδα ταχεως μηποτε εν τω τελει απορησης τι να καμης, οταν ο πλησιον σου σε καταισχυνη.
Pleiteia a tua causa com o teu próximo mesmo; e não reveles o segredo de outrem;
Εκδικασον την δικην σου μετα του πλησιον σου και μη ανακαλυπτε το μυστικον αλλου
para que não te desonre aquele que o ouvir, não se apartando de ti a infâmia.
Μηποτε ο ακουων σε ονειδιση και η καταισχυνη σου δεν εξαλειφθη.
Como maçãs de ouro em salvas de prata, assim é a palavra dita a seu tempo.
Λογος λαληθεις πρεποντως ειναι μηλα χρυσα εις ποικιλματα αργυρα.
Como brinco de ouro e ornamento de ouro puro, assim é o sábio repreensor para o ouvido obediente.
Ως ενωτιον χρυσουν και στολιδιον καθαρου χρυσιου, ειναι ο σοφος ο ελεγχων ωτιον υπηκοον.
Como o frescor de neve no tempo da sega, assim é o mensageiro fiel para com os que o enviam, porque refrigera o espírito dos seus senhores.
Ως το ψυχος της χιονος εν καιρω του θερισμου, ουτως ειναι ο πιστος πρεσβυς εις τους αποστελλοντας αυτον διοτι αναπαυει την ψυχην των κυριων αυτου.
Como nuvens e ventos que não trazem chuva, assim é o homem que se gaba de dádivas que não fez.
Ο καυχωμενος εις δωρον ψευδες ομοιαζει συννεφα και ανεμον χωρις βροχης.
Pela longanimidade se persuade o príncipe, e a língua branda quebranta os ossos.
Δι υπομονης πειθεται ο ηγεμων και η γλυκεια γλωσσα συντριβει οστα.
Se achaste mel, come somente o que te basta, para que porventura não te fartes dele, e o venhas a vomitar.
Ευρηκας μελι; φαγε οσον σοι ειναι αρκετον, μηποτε υπερεμπλησθης απ αυτου και εξεμεσης αυτο.
Põe raramente o teu pé na casa do teu próximo, para que não se enfade de ti, e te aborreça.
Σπανιως βαλε τον ποδα σου εις τον οικον του πλησιον σου, μηποτε σε βαρυνθη και σε μισηση.
Malho, e espada, e flecha aguda é o homem que levanta falso testemunho contra o seu próximo.
Ο ανθρωπος, οστις μαρτυρει κατα του πλησιον αυτου μαρτυριαν ψευδη, ειναι ως ροπαλον και μαχαιρα και βελος οξυ.
Como dente quebrado, e pé deslocado, é a confiança no homem desleal, no dia da angústia.
Πιστις προς απιστον εν ημερα συμφορας ειναι ως οδοντιον σεσηπος και πους εξηρθρωμενος.
O que entoa canções ao coração aflito é como aquele que despe uma peça de roupa num dia de frio, e como vinagre sobre a chaga.
Ως ο εκδυομενος ιματιον εν ημερα ψυχους και το οξος επι νιτρον, ουτως ειναι ο ψαλλων ασματα εις λελυπημενην καρδιαν.
Se o teu inimigo tiver fome, dá-lhe pão para comer, e se tiver sede, dá-lhe água para beber;
Εαν πεινα ο εχθρος σου, δος εις αυτον αρτον να φαγη και εαν διψα, ποτισον αυτον υδωρ
porque assim lhe amontoarás brasas sobre a cabeça, e o Senhor te recompensará.
διοτι θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου, και ο Κυριος θελει σε ανταμειψει.
O vento norte traz chuva, e a língua caluniadora, o rosto irado.
Ο βορρας ανεμος εκδιωκει την βροχην το δε ωργισμενον προσωπον την υποψιθυριζουσαν γλωσσαν.
Melhor é morar num canto do eirado, do que com a mulher rixosa numa casa ampla.
Καλητερον να κατοικη τις εν γωνια δωματος, παρα εν οικω ευρυχωρω μετα γυναικος φιλεριδος.
Como água fresca para o homem sedento, tais são as boas-novas de terra remota.
Ως υδωρ ψυχρον εις ψυχην διψωσαν, ουτως ειναι αγγελιαι αγαθαι απο μακρυνης γης.
Como fonte turva, e manancial poluído, assim é o justo que cede lugar diante do ímpio.
Ο δικαιος σφαλλων εμπροσθεν του ασεβους ειναι ως πηγη θολερα και βρυσις διαφθαρεισα.
Comer muito mel não é bom; não multipliques, pois, as palavras de lisonja.
Καθως δεν ειναι καλον να τρωγη τις πολυ μελι, ουτω δεν ειναι ενδοξον να ζητη την ιδιαν αυτου δοξαν.
Como a cidade derribada, que não tem muros, assim é o homem que não pode conter o seu espírito.
Οστις δεν κρατει το πνευμα αυτου, ειναι ως πολις κατηδαφισμενη και ατειχιστος.