Job 5

Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?

Chiama pure! C’è forse chi ti risponda? E a qual dei santi vorrai tu rivolgerti?

Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.

No, il cruccio non uccide che l’insensato e l’irritazione non fa morir che lo stolto.

Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.

Io ho veduto l’insensato prender radice, ma ben tosto ho dovuto maledirne la dimora.

Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.

I suoi figli van privi di soccorso, sono oppressi alla porta, e non c’è chi li difenda.

Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.

L’affamato gli divora la raccolta, gliela rapisce perfino di tra le spine; e l’assetato gli trangugia i beni.

Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.

Ché la sventura non spunta dalla terra né il dolore germina dal suolo;

Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.

ma l’uomo nasce per soffrire, come la favilla per volare in alto.

Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;

Io però vorrei cercar di Dio, e a Dio vorrei esporre la mia causa:

Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;

a lui, che fa cose grandi, imperscrutabili, maraviglie senza numero;

Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;

che spande la pioggia sopra la terra e manda le acque sui campi;

Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;

che innalza quelli ch’erano abbassati e pone in salvo gli afflitti in luogo elevato;

Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;

che sventa i disegni degli astuti sicché le loro mani non giungono ad eseguirli;

Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.

che prende gli abili nella loro astuzia, sì che il consiglio degli scaltri va in rovina.

We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.

Di giorno essi incorron nelle tenebre, in pien mezzodì brancolan come di notte;

Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.

ma Iddio salva il meschino dalla spada della lor bocca, e il povero di man del potente.

Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.

E così pel misero v’è speranza, mentre l’iniquità ha la bocca chiusa.

Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,

Beato l’uomo che Dio castiga! E tu non isdegnar la correzione dell’Onnipotente;

Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.

giacché egli fa la piaga, poi la fascia; egli ferisce, ma le sue mani guariscono.

Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.

In sei distrette egli sarà il tuo liberatore e in sette il male non ti toccherà.

W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.

In tempo di carestia ti scamperà dalla morte, in tempo di guerra dai colpi della spada.

Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.

Sarai sottratto al flagello della lingua, non temerai quando verrà il disastro.

W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.

In mezzo al disastro e alla fame riderai, non paventerai le belve della terra;

Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.

perché avrai per alleate le pietre del suolo, e gli animali de’ campi saran teco in pace.

I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.

Saprai sicura la tua tenda; e, visitando i tuoi pascoli, vedrai che non ti manca nulla.

Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.

Saprai che la tua progenie moltiplica, che i tuoi rampolli crescono come l’erba de’ campi.

Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.

Scenderai maturo nella tomba, come la bica di mannelle che si ripone a suo tempo.

Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.

Ecco quel che abbiam trovato, riflettendo. Così è. Tu ascolta, e fanne tuo pro".