Job 4

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Allora Elifaz di Teman rispose disse:

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

"Se provassimo a dirti una parola ti darebbe fastidio? Ma chi potrebbe trattener le parole?

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

Ecco tu n’hai ammaestrati molti, hai fortificato le mani stanche;

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

le tue parole hanno rialzato chi stava cadendo, hai raffermato le ginocchia vacillanti;

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

e ora che il male piomba su te, tu ti lasci abbattere; ora ch’è giunto fino a te, sei tutto smarrito.

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

La tua pietà non è forse la tua fiducia, e l’integrità della tua vita la speranza tua?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Ricorda: quale innocente perì mai? e dove furono gli uomini retti mai distrutti?

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

Io per me ho visto che coloro che arano iniquità e seminano tormenti, ne mietono i frutti.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

Al soffio di Dio essi periscono, dal vento del suo corruccio son consumati.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Spenta è la voce del ruggente, sono spezzati i denti dei leoncelli.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Perisce per mancanza di preda il forte leone, e restan dispersi i piccini della leonessa.

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

Una parola m’è furtivamente giunta, e il mio orecchio ne ha còlto il lieve sussurro.

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

Fra i pensieri delle visioni notturne, quando un sonno profondo cade sui mortali,

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

uno spavento mi prese, un tremore che mi fece fremer tutte l’ossa.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

Uno spirito mi passò dinanzi, e i peli mi si rizzarono addosso.

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

Si fermò, ma non riconobbi il suo sembiante; una figura mi stava davanti agli occhi e udii una voce sommessa che diceva:

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

"Può il mortale esser giusto dinanzi a Dio? Può l’uomo esser puro dinanzi al suo Fattore?

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

Ecco, Iddio non si fida de’ suoi propri servi, e trova difetti nei suoi angeli;

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

quanto più in quelli che stanno in case d’argilla, che han per fondamento la polvere e son schiacciati al par delle tignuole!

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

Tra la mattina e la sera sono infranti; periscono per sempre, senza che alcuno se ne accorga.

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

La corda della lor tenda, ecco, è strappata, e muoion senza posseder la sapienza".