Job 20

A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:

Allora Tsofar di Naama rispose e disse:

Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.

"Quel che tu dici mi spinge a risponderti e ne suscita in me il fervido impulso.

Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.

Ho udito rimproveri che mi fanno oltraggio; ma lo spirito mio mi darà una risposta assennata.

Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?

Non lo sai tu che in ogni tempo, da che l’uomo è stato posto sulla terra,

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

il trionfo de’ malvagi è breve, e la gioia degli empi non dura che un istante?

By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:

Quando la sua altezza giungesse fino al cielo ed il suo capo toccasse le nubi,

A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

l’empio perirà per sempre come lo sterco suo; quelli che lo vedevano diranno: "Dov’è?"

Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

Se ne volerà via come un sogno, e non si troverà più; dileguerà come una visione notturna.

Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

L’occhio che lo guardava, cesserà di vederlo, e la sua dimora più non lo scorgerà.

Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

I suoi figli si raccomanderanno ai poveri, e le sue mani restituiranno la sua ricchezza.

Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

Il vigor giovanile che gli riempiva l’ossa giacerà nella polvere con lui.

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

Il male è dolce alla sua bocca, se lo nasconde sotto la lingua,

Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

lo risparmia, non lo lascia andar giù, lo trattiene sotto al suo palato:

Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

ma il cibo gli si trasforma nelle viscere, e gli diventa in corpo veleno d’aspide.

Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

Ha trangugiato ricchezze e le vomiterà; Iddio stesso gliele ricaccerà dal ventre.

Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

Ha succhiato veleno d’aspide, la lingua della vipera l’ucciderà.

Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

Non godrà più la vista d’acque perenni, né di rivi fluenti di miele e di latte.

Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

Renderà il frutto delle sue fatiche, senza poterlo ingoiare. Pari alla sua ricchezza sarà la restituzione che ne dovrà fare, e così non godrà dei suoi beni.

Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

Perché ha oppresso e abbandonato il povero, s’è impadronito di case che non avea costruite;

Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

perché la sua ingordigia non conobbe requie, egli non salverà nulla di ciò che ha tanto bramato.

Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

La sua voracità non risparmiava nulla, perciò il suo benessere non durerà.

Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.

Nel colmo dell’abbondanza, si troverà in penuria; la mano di chiunque ebbe a soffrir tormenti si leverà contro lui.

Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.

Quando starà per riempirsi il ventre, ecco Iddio manderà contro a lui l’ardor della sua ira; gliela farà piovere addosso per servirgli di cibo.

Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.

Se scampa alle armi di ferro, lo trafigge l’arco di rame.

Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.

Si strappa il dardo, esso gli esce dal corpo, la punta sfolgorante gli vien fuori dal fiele, lo assalgono i terrori della morte.

Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.

Buio profondo è riservato a’ suoi tesori; lo consumerà un fuoco non attizzato dall’uomo, che divorerà quel che resta nella sua tenda.

Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

Il cielo rivelerà la sua iniquità, e la terra insorgerà contro di lui.

Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.

Le rendite della sua casa se n’andranno, portate via nel giorno dell’ira di Dio.

Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.

Tale la parte che Dio riserba all’empio, tale il retaggio che Dio gli destina".