Job 30

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
امّا اکنون آنهایی که از من جوانتر هستند، و من عار داشتم که پدرانشان با سگهای من از گلّه‌ام نگهبانی نمایند، مسخره‌ام می‌کنند.
Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
آنها یک عدّه اشخاص تنبل بودند که کاری از دستشان ساخته نبود.
Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
آن‌قدر فقیر بودند که از گرسنگی به بیابان می‌رفتند و ریشه و برگ گیاه می‌خوردند.
Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
آن‌قدر فقیر بودند که از گرسنگی به بیابان می‌رفتند و ریشه و برگ گیاه می‌خوردند.
Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
از اجتماع رانده شده بودند و مردم با آنها مانند دزدان رفتار می‌کردند.
Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
در غارها و حفره‌ها زندگی می‌کردند و در بین صخره‌ها پناه می‌بردند.
Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
مثل حیوان زوزه می‌کشیدند و در زیر بوته‌ها با هم جمع می‌شدند.
Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
گروهی بیکاره و بی‌نام و نشان هستند که از اجتماع طرد شده‌اند.
Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
اکنون آنها می‌آیند و به من می‌خندند و مرا بازیچهٔ دست خود ساخته‌اند.
Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
آنها با نفرت با من رفتار می‌کنند و فکر می‌کنند برای من خیلی خوب هستند، آنها حتّی به صورتم آب دهان می‌اندازند.
Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
چون خدا مرا درمانده و بیچاره ساخته است، آنها به مخالفت من برخاسته‌اند.
Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
فتنه‌گران از هر سو به من حمله می‌کنند و اسباب هلاکت مرا مهیّا کرده‌اند.
Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
راه مرا می‌بندند و به من آزار می‌رسانند و کسی نیست که آنها را باز دارد.
Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
ناگهان از هر طرف بر من هجوم می‌آورند و بر سر من می‌ریزند.
Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
ترس و وحشت مرا فراگرفته و عزّت و آبرویم بر باد رفته، و سعادتم مانند ابر از بین رفته است.
A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
اکنون جانم به لب رسیده و رنجهای من پایانی ندارد.
Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
شبها استخوانهایم درد می‌کنند و لحظه‌ای آرام و قرار ندارم.
Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
خداوند یقهٔ مرا می‌گیرد و لباسم را دور من می‌پیچاند
Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
خدا مرا در گل ولای افکنده و در خاک و خاکستر پایمالم کرده است.
Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
پیش تو ای خدا، زاری و فریاد می‌کنم، امّا تو به من جواب نمی‌دهی. در حضورت می‌ایستم، ولی تو به من توجّه نمی‌نمایی.
Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
تو بر من رحم نمی‌کنی و با قدرت بر من جفا می‌‌کنی.
Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
مرا در میان تندباد می‌اندازی و در مسیر توفان قرار می‌دهی.
Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
می‌دانم که مرا به دست مرگ، یعنی به سرنوشتی که برای همهٔ موجودات تعیین کرده‌ای، می‌سپاری.
Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
چرا به کسی‌که از پا افتاده و برای کمک التماس می‌نماید، حمله می‌‌کنی؟
Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
آیا من برای کسانی‌که در زحمت بودند، گریه نکردم و آیا به‌خاطر مردم مسکین و نیازمند، غصّه نخوردم؟
Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
امّا به عوض خوبی، بدی دیدم و به عوض نور، تاریکی نصیبم شد.
Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
دلم پریشان است و آرام ندارم و به روز بد گرفتار شده‌ام.
Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
ماتم‌کنان در عالم تاریکی، سرگردان هستم. در میان جماعت می‌ایستم و برای کمک فریاد می‌زنم.
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
همنشین من شغال و شترمرغ دوست من شده است.
Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
پوست بدنم سیاه شده، به زمین می‌ریزد و استخوانهایم از شدّت تب می‌سوزند.
Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.
آواز چنگ من به ساز غم تبدیل شده و از نی من، نوای ناله و صدای گریه می‌آید.