Proverbs 7

Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.

Min Søn, vogt dig mine Ord,mine bud må du gemme hos dig;

Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.

vogt mine bud, så skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;

Uwiąż je na palcach twoich,napisz je na tablicy serca twego.

bind dem om dine Fingre, skriv dem på dit Hjertes Tavle,

Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,

sig til Visdommen: "Du er min Søster!" og kald Forstanden Veninde,

Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.

at den må vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.

Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;

Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;

I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,

og blandt de tankeløse så jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;

Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.

han gik på Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem på Vej til hendes Hus

Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.

i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.

A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,

Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;

Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;

løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;

Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;

snart på Gader, snart på Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun; -

I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:

hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;

Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.

"Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,

Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.

gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!

Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.

Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred

Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.

jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;

Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.

kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!

Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.

Thi Manden er ikke hjemme, - på Langfærd er han draget;

Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.

Pengepungen tog han med, ved Fuldmåne kommer han hjem!"

I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.

Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;

Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.

tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,

I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.

til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.

Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!

Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.

Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild på hendes Stier;

Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.

thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.

Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci.

Hendes Hus er Dødsrigets Veje, som fører til Dødens Kamre.