Proverbs 17

Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.
Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.
Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.
Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.
Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.
Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?
Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.
Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.
Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.
Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.
Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.
Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.
Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.
Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.
Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.