Psalms 104

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

Dobrořeč duše má Hospodinu. Hospodine Bože můj, velmi jsi veliký, velebnost a krásu jsi oblékl.

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

Přioděls se světlem jako rouchem, roztáhls nebesa jako kortýnu.

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

Kterýž sklenul na vodách paláce své, kterýž užívá hustých oblaků místo vozů, a vznáší se na peří větrovém.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Kterýž činí posly své duchy, služebníky své oheň plápolající.

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Založil zemi na sloupích jejich, tak že se nepohne na věky věků.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Propastí jako rouchem byl jsi ji přioděl, i nad horami stály vody.

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

K žehrání tvému rozběhly se, před hřmotem hromu tvého pospíšily,

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

(Vystoupily hory, snížilo se údolí), na místo, kteréž jsi jim založil.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Meze jsi položil, aby jich nepřestupovaly, ani se navracovaly k přikrývání země.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Kterýž vypouštíš potoky přes údolé, aby tekli mezi horami,

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

A nápoj dávali všechněm živočichům polním. Tuť uhašují oslové divocí žízeň svou.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Při nich hnízdí se ptactvo nebeské, a z prostřed ratolestí hlas svůj vydává.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Kterýž svlažuješ hory z výsostí svých, aby ovocem činů tvých sytila se země.

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

Dáváš, aby rostla tráva dobytku, a bylina ku potřebě člověku, abys tak vyvodil chléb z země,

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

A víno, jenž obveseluje srdce člověka. Činí, aby se stkvěla tvář od oleje, ano i pokrmem zdržuje život lidský.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Nasyceno bývá i dříví Hospodinovo, cedrové Libánští, kteréž štípil.

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Na nichž se ptáci hnízdí, i čáp příbytek svůj má na jedlí.

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

Hory vysoké jsou kamsíků, skály útočiště králíků.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Učinil měsíc k jistým časům, a slunce zná západ svůj.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Uvodíš tmu, a bývá noc, v níž vybíhají všickni živočichové lesní:

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Lvíčata řvoucí po loupeži, aby hledali od Boha silného pokrmu svého.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

Když slunce vychází, zase shromažďují se, a v doupatech svých se ukládají.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Člověk vychází ku práci své, a k dílu svému až do večera.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Jak mnozí a velicí jsou skutkové tvoji, Hospodine! Všeckys je moudře učinil, plná jest země bohatství tvého.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

V moři pak velikém a přeširokém, tamť jsou hmyzové nesčíslní, a živočichové malí i velicí.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Tuť bárky přecházejí i velryb, kteréhož jsi stvořil, aby v něm hrál.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Všecko to na tě očekává, abys jim dával pokrm časem svým.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Když jim dáváš, sbírají; když otvíráš ruku svou, nasyceni bývají dobrými věcmi.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Když skrýváš tvář svou, rmoutí se; když odjímáš ducha jejich, hynou, a v prach svůj se navracejí.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

Vysíláš ducha svého, a zase stvořeni bývají, a obnovuješ tvář země.

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

Budiž sláva Hospodinova na věky, rozveselujž se Hospodin v skutcích svých.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

On když pohledí na zemi, anať se třese; když se dotkne hor, anť se kouří.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Zpívati budu Hospodinu, dokudž jsem živ; žalmy Bohu svému zpívati budu, pokudž mne stává.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Libé bude přemyšlování mé o něm, jáť rozveselím se v Hospodinu.

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.

Ó by hříšníci vyhynuli z země, a bezbožných aby již nebylo. Dobrořeč duše má Hospodinu. Halelujah.