Proverbs 26

Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.

Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.

Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.

Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.

Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.

Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.

Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.

Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.

Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.

Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.

Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.

Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.

Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.

Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.

Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.

Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.

Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.

Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.

Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.

Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.

Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.

Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.

Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.

Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.

Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.

Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.

Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.

Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.

Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.

Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.

Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.

Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.

Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:

Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,

Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?

Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?

Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.

Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.

Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.

Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.

Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.

Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.

Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.

Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.

Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.

Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.

Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.

Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.

Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.

Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.

Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.

Člověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.