Job 21

A odpowiadając Ijob rzekł:

Job progovori i reče:

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

"Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno.

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!"