Proverbs 14

Kvinners visdom bygger sitt hus, men dårskap river det ned med sine hender.

Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.

Den som vandrer i opriktighet, frykter Herren; men den som går krokveier, forakter ham.

Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.

I dårens munn er et ris for hans overmot, men de vises leber er deres vern.

W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.

Hvor det ingen okser er, der er krybben tom; men rikelig vinning kommer ved oksens kraft.

Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.

Trofast vidne lyver ikke, men den som taler løgn, er et falskt vidne.

Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.

Spotteren søker visdom, men finner den ikke; men for den forstandige er kunnskap lett å vinne.

Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.

Når du går fra en dåre, har du ikke funnet forstand på hans leber.

Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.

Den klokes visdom er at han forstår sin vei, men dårers dårskap er at de bedrar sig selv.

Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.

Dårer spottes av sitt eget skyldoffer, men blandt de opriktige råder Guds velbehag.

Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.

Hjertet kjenner sin egen bitre smerte, og i dets glede blander ingen fremmed sig.

Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.

De ugudeliges hus skal ødelegges, men de opriktiges telt skal blomstre.

Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.

Mangen vei tykkes en mann rett, men enden på det er dødens veier.

Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.

Endog under latter har hjertet smerte, og enden på gleden er sorg.

Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.

Av sin ferd skal den frafalne mettes, og en god mann holder sig borte fra ham.

Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

Den enfoldige tror hvert ord, men den kloke akter på sine skritt.

Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.

Den vise frykter og holder sig fra det onde, men dåren er overmodig og trygg.

Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

Den bråsinte gjør dårskap, og en svikefull mann blir hatet.

Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.

De enfoldige har fått dårskap i arv, men de kloke krones med kunnskap.

Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.

De onde må bøie sig for de gode, og de ugudelige ved den rettferdiges porter.

źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.

Endog av sin venn blir den fattige hatet; men de som elsker en rik, er mange.

Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.

Den som forakter sin næste, synder; men salig er den som ynkes over arminger.

Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.

Skal ikke de fare vill som tenker ut det som ondt er? Men miskunnhet og trofasthet times dem som optenker godt.

Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.

Ethvert møiefullt arbeid gir vinning, men tomt snakk fører bare til tap.

W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.

De vises rikdom er deres krone, men dårenes dårskap er og blir dårskap.

Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.

Et sanndru vidne frelser liv, men den som taler løgn, er full av svik.

Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.

Den som frykter Herren, har et sterkt vern, og for hans barn skal Herren være en tilflukt.

Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.

Å frykte Herren er en livsens kilde, så en slipper fra dødens snarer.

Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.

Meget folk er kongens ære, men mangel på folk er fyrstens fall.

W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.

Den langmodige har stor forstand, men den bråsinte viser stor dårskap.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Et saktmodig hjerte er legemets liv, men hissighet er råttenhet i benene.

Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.

Den som trykker en arming, håner hans skaper, men den som har medynk med den fattige, ærer skaperen.

Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

Når ulykken rammer den ugudelige, kastes han over ende; men den rettferdige er frimodig i døden.

Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.

I den forstandiges hjerte holder visdommen sig stille, men i dårers indre gir den sig til kjenne.

W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.

Rettferdighet ophøier et folk, men synden er folkenes vanære.

Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.

En klok tjener vinner kongens yndest, men over en dårlig tjener kommer hans vrede.

Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.