Psalms 104

Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. E Ihowa, e toku Atua, he nui rawa koe; he honore, he kororia ou kakahu.

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

E roropi nei i te marama ki a koe ano he kakahu, e hora nei i nga rangi ano he kakahu tauarai.

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

E whakanoho nei i nga kurupae o ona ruma ki nga wai: e mea nei i nga kapua hei hariata mona: e haere nei i runga i nga pakau o te hau.

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

E mea nei i nga hau hei karere mana, i te mura ahi hei kaimahi mana.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Nana nei i whakatu te whenua ki runga ki ona turanga, kei nekenekehia ake ake.

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Nau ano i hipoki ki te rire hei kakahu: tu ana nga wai i runga i nga maunga.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Rere ana ratou i tau riri: tahuti tonu atu i te reo o tau whatitiri;

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

Puke ake ana ra nga maunga, heke iho ana ma nga whawharua ki te wahi i whakaritea e koe mo ratou.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Nana i tono nga puna ki roto ki nga awaawa, e rere nei i waenga o nga puke.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Hei wai mo nga kirehe katoa o te parae: na noa te matewai o nga kaihe mohoao.

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Kei reira nga nohoanga o nga manu o te rangi, e korihi nei i roto i nga manga.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

He mea whakamakuku nana nga puke i ona ruma: ka makona te whenua i nga hua o au mahi.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Ko ia hei whakatupu i te tarutaru ma te kararehe, i te otaota hei mea ma te tangata; kia whakaputaina ake ai he taro i te whenua;

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

He waina hei whakahari i te ngakau o te tangata, he hinu e piata ai tona mata, me te taro hei whakakaha i te ngakau o te tangata.

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

Ki tonu i te wai nga rakau a Ihowa, nga hita o Repanona i whakatokia e ia.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Hanga ake e nga manu he ohanga ki reira: te taaka, ko nga kauri tona whare.

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Hei piringa nga puke tiketike mo nga koati mohoao: nga kohatu mo nga rapeti.

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

I hanga e ia te marama hei tohu taima: e matau ana te ra ki tona torengitanga.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Ko koe hei whakapouri, a kua po: na ngoki mai ana nga kirehe katoa o te ngahere.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Ko nga kuao raiona ngengere ana ratou, he mea kai, he rapu kai ma ratou i te Atua.

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Ko te putanga mai o te ra ka poto atu ratou, takoto ana i o ratou kuhunga.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

Ko te tangata ka haere ki ana hanga, ki tana mahi, a ahiahi noa.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Ano te tini o au mahi, e Ihowa! he mohio rawa tau mahi i aua mea katoa; ki tonu te whenua i au taonga.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Kei ko ra ko te moana, tona nui tuauriuri: kei reira nga mea ngokingoki e kore e taea te tatau, nga kirehe hoki, ana nonohi, ana nunui.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

Kei reira nga kaipuke e teretere ana: kei reira taua rewiatana i hanga e koe hei takaro ki reira.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

E tatari katoa ana enei ki a koe, kia hoatu e koe te kai ma ratou i te wa e tika ai.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Ko tau e hoatu ai ma ratou, kohikohia ana e ratou: te wherahanga o tou ringa, makona tonu ratou i te pai.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Ko te hunanga o tou mata, pororaru ana ratou: ka kapohia e koe to ratou manawa, ka marere ratou, a ka hoki ano ki to ratou puehu.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Ko tau tononga mai i tou wairua, kua hanga ratou; a whakahoutia ana e koe te mata o te whenua.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

Kia whai kororia a Ihowa ake ake, kia hari a Ihowa ki ana mahi:

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

Tana tirohanga iho ki te whenua, ru ana: kua pa ki nga puke, na pongere ana.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

Ka waiata ahau ki a Ihowa i ahau e ora ana: ka himene ki toku Atua i ahau ano i te ao nei.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Kia reka toku whakaaronga ki a ia, ka hari ahau ki a Ihowa.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Kia moti nga tangata hara i runga i te whenua, ko te hunga kino kia poto katoa atu. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. Whakamoemititia a Ihowa.

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.