Job 30

Fa ankehitriny kosa dia mihomehy ahy na dia izay tokon-jandriko aza, dia zanak'ireo izay nolaviko tsy ho isan'ny amboa miandry ny ondriko akory aza.
MAS ahora los más mozos de días que yo, se ríen de mí; Cuyos padres yo desdeñara ponerlos con los perros de mi ganado.
Eny, mampaninona ahy ny herin'ny tànan'ireo. Izay efa very fahatanjahana?
Porque ¿para qué yo habría menester la fuerza de sus manos, En los cuales había perecido con el tiempo?
Manjenjena noho ny tsi-fisian-kanina sy ny mosary izy; Homankomana foana any an-tany karankaina izy, dia eo an-katoky ny loza sy ny fandringanana.
Por causa de la pobreza y del hambre andaban solos; Huían á la soledad, á lugar tenebroso, asolado y desierto.
Mitsongo anambodihena eo amin'ny kirihitrala izy, ary ny fakan'ny anjavidy no fihinany.
Que cogían malvas entre los arbustos, Y raíces de enebro para calentarse.
Roahina tsy ho eo amin'ny olona izy sady akoraina toy ny mpangalatra.
Eran echados de entre las gentes, Y todos les daban grita como al ladrón.
Any an-dohasaha mahatsiravina no tsy maintsy itoerany, dia ao an-dava-tany sy an-dava-bato.
Habitaban en las barrancas de los arroyos, En las cavernas de la tierra, y en las rocas.
Minananana eny amin'ny kirihitrala izy ary mitangorona eo ambanin'ny amiana.
Bramaban entre las matas, Y se reunían debajo de las espinas.
Zanaky ny adala izy sady zanaky ny tsy manan-kaja, ka roahina tsy ho eo amin'ny tany.
Hijos de viles, y hombres sin nombre, Más bajos que la misma tierra.
Ary ankehitriny efa ataony an-kira aho. Eny, efa ambentinteniny aho.
Y ahora yo soy su canción, Y he sido hecho su refrán.
Ataony toy ny zava-betaveta aho ka halaviriny, ary tsy menatra handrora ny tavako izy.
Abomínanme, aléjanse de mí, Y aun de mi rostro no detuvieron su saliva.
Fa noketrahin'Andriamanitra ny kofehiko, ka nampietreny aho; Ka dia mba nesorin'iretsy kosa teo anatrehako ny lamboridiny.
Porque Dios desató mi cuerda, y me afligió, Por eso se desenfrenaron delante de mi rostro.
Misy androvolahy mitsangana eo ankavanako; Manosika ny tongotro hiala izy ary manandratra tovon-tany hampidirany loza amiko.
Á la mano derecha se levantaron los jóvenes; Empujaron mis pies, Y sentaron contra mí las vías de su ruina.
Mandrava ny lalako sy manararaotra ny andravana ahy izy, nefa ny tenany tsy manan-kamonjy,
Mi senda desbarataron, Aprovecháronse de mi quebrantamiento, Contra los cuales no hubo ayudador.
Toy ny fiditra eo amin'ny banga lehibe no fihaviny, ka avy ao amin'ny voarava no imaonany.
Vinieron como por portillo ancho, Revolviéronse á mi calamidad.
Voatodika hamely ahy ny fampitahorana: Manenjika ny voninahitro tahaka ny rivotra izy, ka levona tahaka ny rahona ny famonjena ahy
Hanse revuelto turbaciones sobre mí; Combatieron como viento mi alma, Y mi salud pasó como nube
Ary ankehitriny, raraka ato anatiko ny fanahiko. Fenjàn'ny andro fahoriana aho.
Y ahora mi alma está derramada en mí; Días de aflicción me han aprehendido.
Ny alina mampahalò ny taolako ho afaka amiko, ary tsy mitsahatra ireo manotahota ahy ireo.
De noche taladra sobre mí mis huesos, Y mis pulsos no reposan.
Noho ny haben'ny hery dia tonga tsy antonona ny akanjoko, manenda ahy tahaka ny vozon-dobaka izany.
Con la grande copia de materia mi vestidura está demudada; Cíñeme como el cuello de mi túnica.
Eny, nanary ahy teo amin'ny fotaka Izy, ka efa tahaka ny vovoka sy ny lavenona aho
Derribóme en el lodo, Y soy semejante al polvo y á la ceniza.
Mitaraina aminao aho, nefa tsy mihaino ahy Hianao; Mijoro eo aho, nefa ierenao foana.
Clamo á ti, y no me oyes; Preséntome, y no me atiendes.
Efa manjary lozabe amiko Hianao; Ny herin'ny tananao no andrafianao ahy.
Haste tornado cruel para mí: Con la fortaleza de tu mano me amenazas.
Aingainao ho eny amin'ny rivotra aho ka alefanao handeha, ary levoninao amin'ny tafio-drivotra mifofofofo ho tsinontsinona aho.
Levantásteme, é hicísteme cabalgar sobre el viento, Y disolviste mi sustancia.
Fa fantatro fa hampodinao any amin'ny fahafatesana aho, dia any amin'ny trano fivorian'ny olombelona rehetra.
Porque yo conozco que me reduces á la muerte; Y á la casa determinada á todo viviente.
Kanefa tsy manainga ny tànany va ny olona, raha ianjeran'ny rava? Ary tsy mitaraina va izy, raha tratry ny loza?
Mas él no extenderá la mano contra el sepulcro; ¿Clamarán los sepultados cuando él los quebrantare?
Tsy nitomany ny ory va aho? Tsy nangorakoraka ny malahelo va ny fanahiko?
¿No lloré yo al afligido? Y mi alma ¿no se entristeció sobre el menesteroso?
Fa niandry ny soa aho, kanjo tonga ny ratsy; Ary nanantena ny mazava aho, kanjo avy ny maizina.
Cuando esperaba yo el bien, entonces vino el mal; Y cuando esperaba luz, la oscuridad vino.
Nandevilevy ny tsinaiko ka tsy nanam-pitsaharana; Nitsena ahy ny andro fahoriana.
Mis entrañas hierven, y no reposan; Días de aflicción me han sobrecogido.
Mitsaitsaika mitafy lamba fisaonana aho sady tsy mahita masoandro; Mitsangana aho ka mitaraina eo ampivorian'ny olona.
Denegrido ando, y no por el sol: Levantádome he en la congregación, y clamado.
Rahalahin'ny amboadia aho Ary naman'ny ostritsa.
He venido á ser hermano de los dragones, Y compañero de los búhos.
Efa mainty ny hoditro sady miendakendaka, ary efa karankaina noho ny hafanana ny taolako.
Mi piel está denegrida sobre mí, Y mis huesos se secaron con ardentía.
Nanjary fisaonana ny lokangako. Ary feon'ny mitomany ny sodiko.
Y hase tornado mi arpa en luto, Y mi órgano en voz de lamentadores.