Proverbs 12

Whoso loveth instruction loveth knowledge: but he that hateth reproof is brutish.

اگر اشتباهات شخص عاقل را به او بگویی، خوشحال می‌شود؛ امّا احمق از انتقاد نفرت دارد.

A good man obtaineth favour of the LORD: but a man of wicked devices will he condemn.

خداوند از مردم خیرخواه خشنود است، امّا کسانی را که نقشه‌های شیطانی می‌کشند، محکوم می‌کند.

A man shall not be established by wickedness: but the root of the righteous shall not be moved.

انسان از بدی به جایی نمی‌رسد، امّا مردم درستکار ثابت و استوار خواهند بود.

A virtuous woman is a crown to her husband: but she that maketh ashamed is as rottenness in his bones.

زن پاکدامن مایهٔ سرافرازی و شادی شوهرش می‌باشد. امّا زنی که موجب شرمندگی شوهرش می‌شود، مانند سرطان استخوان است.

The thoughts of the righteous are right: but the counsels of the wicked are deceit.

راستگویان، با انصاف با تو برخورد می‌کنند، امّا نیّت شریران این است که تو را گول بزنند.

The words of the wicked are to lie in wait for blood: but the mouth of the upright shall deliver them.

سخنان شخص شریر کشنده است، امّا سخنان شخص نیکو تهدید شدگان را رهایی می‌بخشد.

The wicked are overthrown, and are not: but the house of the righteous shall stand.

مردم شریر هلاک می‌شوند و نسل آنها باقی نمی‌ماند، ولی نسل مردم نیک پایدار خواهند بود.

A man shall be commended according to his wisdom: but he that is of a perverse heart shall be despised.

شخص عاقل مورد احترام همه است، امّا مردم احمق خوار می‌شوند.

He that is despised, and hath a servant, is better than he that honoureth himself, and lacketh bread.

اگر انسان یک شخص معمولی باشد و به اندازهٔ احتیاجش داشته باشد، بهتر از این است که خود را آدم بزرگی نشان بدهد ولی نان شب نداشته باشد.

A righteous man regardeth the life of his beast: but the tender mercies of the wicked are cruel.

شخص نیکو برای جان حیوانات خود هم فکر می‌کند، امّا مردم شریر به آنها ظلم می‌کنند.

He that tilleth his land shall be satisfied with bread: but he that followeth vain persons is void of understanding.

زارع پرکار آذوقه فراوان خواهد داشت، امّا کسی‌که وقت خود را بیهوده تلف می‌کند، احمق است.

The wicked desireth the net of evil men: but the root of the righteous yieldeth fruit.

تنها چیزی که مردم شریر می‌خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، امّا کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت.

The wicked is snared by the transgression of his lips: but the just shall come out of trouble.

مردم شریر به وسیلهٔ حرفهای خود گرفتار می‌شوند، امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا می‌کند.

A man shall be satisfied with good by the fruit of his mouth: and the recompence of a man's hands shall be rendered unto him.

اجرت و پاداش هرکس مربوط به حرفهایی است که می‌زند و کارهایی که انجام می‌دهد. هرچه بکاری همان را درو می‌‌کنی.

The way of a fool is right in his own eyes: but he that hearkeneth unto counsel is wise.

مردم احمق خیال می‌کنند که همه‌چیز را خوب می‌دانند، امّا مردم عاقل به نصایح دیگران توجّه می‌کنند.

A fool's wrath is presently known: but a prudent man covereth shame.

احمق خشم خود را فوراً ظاهر می‌کند، امّا مردم عاقل بی‌احترامی و توهین را نادیده می‌گیرند.

He that speaketh truth sheweth forth righteousness: but a false witness deceit.

وقتی‌که حقیقت را می‌گویید، عدالت انجام می‌شود؛ ولی دروغ، عدالت را زیر پا می‌گذارد.

There is that speaketh like the piercings of a sword: but the tongue of the wise is health.

سخنی که از روی نادانی گفته شود مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه‌دار می‌کند، امّا سخنان عاقلان دل را التیام می‌بخشد.

The lip of truth shall be established for ever: but a lying tongue is but for a moment.

عمر دروغ کوتاه است، امّا راستی تا ابد استوار می‌ماند.

Deceit is in the heart of them that imagine evil: but to the counsellors of peace is joy.

کسانی‌که افکار شیطانی دارند، دلشان پر از فریب است، امّا آنانی‌که کارهای نیکو می‌کنند، خوشحال می‌شوند.

There shall no evil happen to the just: but the wicked shall be filled with mischief.

برای مردم درستکار واقعهٔ بد رخ نمی‌دهد، امّا شریران همیشه در زحمت هستند.

Lying lips are abomination to the LORD: but they that deal truly are his delight.

خداوند از دروغگویان متنفّر است، امّا از مردم درستکار خشنود است.

A prudent man concealeth knowledge: but the heart of fools proclaimeth foolishness.

شخص حکیم، دانش خود را آشکار نمی‌کند، امّا احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می‌سازد.

The hand of the diligent shall bear rule: but the slothful shall be under tribute.

سعی و کوشش به تو قدرت و توانایی می‌بخشد، امّا تنبلی تو را به بردگی می‌اندازد.

Heaviness in the heart of man maketh it stoop: but a good word maketh it glad.

نگرانی، شادی را از بین می‌برد، ولی سخنان خوب دل را شاد می‌سازد.

The righteous is more excellent than his neighbour: but the way of the wicked seduceth them.

مردم درستکار، راهنمای دوستان خود هستند، امّا راه شریران گمراه کننده است.

The slothful man roasteth not that which he took in hunting: but the substance of a diligent man is precious.

مردم تنبل حتّی شکار خود را هم کباب نمی‌کنند، امّا مردم زرنگ از هر فرصتی استفاده می‌کنند.

In the way of righteousness is life; and in the pathway thereof there is no death.

عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.