Job 9

Then Job answered and said,

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

I know it is so of a truth: but how should man be just with God?

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.

چه کسی می‌تواند با خدا بحث کند؟ کسی قادر نیست از هزار سؤالی که می‌کند، یکی را هم جواب بدهد.

He is wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and hath prospered?

زیرا خدا دانا و تواناست و کسی نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند.

Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.

بی‌خبر کوهها را منتقل می‌سازد و با خشم و غضب، آنها را واژگون می‌کند.

Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.

زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را به لرزه می‌آورد.

Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.

اگر به آفتاب فرمان بدهد، طلوع نمی‌کند و ستارگان در شب نمی‌درخشند.

Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.

به تنهایی آسمانها را گسترانید و بر امواج دریا خرامید.

Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.

دُب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوب را آفرید.

Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.

عقل ما از درک کارهای بزرگ و بی‌شمار او عاجز است.

Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.

از کنار من می‌گذرد و من نمی‌توانم او را ببینم. حرکت می‌کند و من احساس نمی‌کنم.

Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?

هرچه را بخواهد می‌برد و کسی نمی‌تواند مانع او شود و بگوید که چه می‌‌کنی؟

If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.

خدا از خشم خود دست نمی‌کشد و دشمنان خود را که به هیولای دریایی کمک کردند، پایمال می‌سازد.

How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?

پس من چطور می‌توانم با او بحث کنم؟

Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.

هر چند گناهی ندارم، ولی چیزی نمی‌توانم بگویم؛ جز اینکه از خدایی که داور من است، طلب رحمت کنم.

If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had hearkened unto my voice.

حتّی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم، یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.

For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.

او تُندباد را می‌فرستد و مرا پراکنده می‌سازد و بدون جهت به زخمهایم می‌افزاید.

He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.

مرا نمی‌گذارد که نفس بکشم و زندگی مرا با تلخی پُر می‌سازد.

If I speak of strength, lo, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?

با او یارای مقابله ندارم، زیرا قادر و تواناست. اگر به دادگاه شکایت کنم، چه کسی می‌تواند او را احضار کند؟

If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.

اگر بی‌گناه هم باشم، سخنان زبانم مرا محکوم می‌سازد و هر چیزی که بگویم، مرا مجرم می‌کند.

Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.

گرچه گناهی ندارم، امّا برای من فرقی نمی‌کند، زیرا از زندگی سیر شده‌ام.

This is one thing, therefore I said it, He destroyeth the perfect and the wicked.

خدا بی‌گناه و گناهکار را یکسان از بین می‌برد.

If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.

وقتی مصیبتی برسد و بی‌گناهی را ناگهان هلاک کند، خدا می‌خندد.

The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?

اختیار زمین را به دست مردم شریر داده و چشمان قضات را کور کرده است. اگر خدا این کار را نکرده، چه کسی کرده است؟

Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.

زندگی من سریعتر از پیک تیزرو می‌گذرد، بدون آن که روی خوشی را ببینم.

They are passed away as the swift ships: as the eagle that hasteth to the prey.

سالهای عمرم مانند کشتیهای تندرو و همچون عقابی که بر شکار خود فرود می‌آید، به سرعت سپری می‌شوند.

If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:

اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟

I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.

زیرا می‌ترسم که مبادا غم و رنج، دوباره به سراغ من بیایند و می‌دانم که خدا مرا خطاکار می‌شمارد.

If I be wicked, why then labour I in vain?

پس اگر محکوم می‌شوم، چرا بی‌جهت تلاش کنم؟

If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;

هیچ شوینده‌ای نمی‌تواند گناهان مرا بشوید.

Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.

تو مرا در گل و لای و کثافت فرو می‌بری تا حتی لباس خودم از من نفرت کند.

For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.

تو مانند من، انسانی فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهم و با تو به دادگاه بروم.

Neither is there any daysman betwixt us, that might lay his hand upon us both.

کسی نیست که بین ما داوری کند و ما را آشتی بدهد.

Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:

اگر از مجازات من دست برداری و هیبت تو مرا به وحشت نیاندازد،

Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.

آنگاه می‌توانم بدون ترس با تو حرف بزنم، امّا متأسفانه این‌طور نیست.