Proverbs 24

Non portare invidia ai malvagi, e non desiderare di star con loro,

Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ αυτων

perché il loro cuore medita rapine, e le loro labbra parlan di nuocere.

διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας.

La casa si edifica con la sapienza, e si rende stabile con la prudenza;

Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται.

mediante la scienza, se ne riempiono le stanze d’ogni specie di beni preziosi e gradevoli.

Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου.

L’uomo savio è pien di forza, e chi ha conoscimento accresce la sua potenza;

Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν.

infatti, con savie direzioni potrai condur bene la guerra, e la vittoria sta nel gran numero de’ consiglieri.

Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.

La sapienza è troppo in alto per lo stolto; egli non apre mai la bocca alla porta di città.

Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη.

Chi pensa a mal fare sarà chiamato esperto in malizia.

Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης.

I disegni dello stolto sono peccato, e il beffardo è l’abominio degli uomini.

Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους.

Se ti perdi d’animo nel giorno dell’avversità, la tua forza è poca.

Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου.

Libera quelli che son condotti a morte, e salva quei che, vacillando, vanno al supplizio.

Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης.

Se dici: "Ma noi non ne sapevamo nulla!…" Colui che pesa i cuori, non lo vede egli? Colui che veglia sull’anima tua non lo sa forse? E non renderà egli a ciascuno secondo le opere sue?

Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει;

Figliuol mio, mangia del miele perché è buono; un favo di miele sarà dolce al tuo palato.

Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου

Così conosci la sapienza per il bene dell’anima tua! Se la trovi, c’è un avvenire, e la speranza tua non sarà frustrata.

Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.

O empio, non tendere insidie alla dimora del giusto! non devastare il luogo ove riposa!

Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου

ché il giusto cade sette volte e si rialza, ma gli empi son travolti dalla sventura.

διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται αλλ οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.

Quando il tuo nemico cade, non ti rallegrare; quand’è rovesciato, il cuor tuo non ne gioisca,

Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου

che l’Eterno nol vegga e gli dispiaccia e non storni l’ira sua da lui.

Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ αυτου.

Non t’irritare a motivo di chi fa il male, e non portare invidia agli empi;

Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων μη ζηλευε τους ασεβεις

perché non c’è avvenire per il malvagio; la lucerna degli empi sarà spenta.

διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.

Figliuol mio, temi l’Eterno e il re, e non far lega cogli amatori di novità;

Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων

la loro calamità sopraggiungerà improvvisa, e chi sa la triste fine dei loro anni?

διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας;

Anche queste sono massime dei Savi. Non è bene, in giudizio, aver de’ riguardi personali.

Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον.

Chi dice all’empio: "Tu sei giusto", i popoli lo malediranno, lo esecreranno le nazioni.

Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι

Ma quelli che sanno punire se ne troveranno bene, e su loro scenderanno benedizione e prosperità.

αλλ εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ αυτους.

Dà un bacio sulle labbra chi dà una risposta giusta.

Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη.

Metti in buon ordine gli affari tuoi di fuori, metti in assetto i tuoi campi, poi ti fabbricherai la casa.

Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω και επειτα οικοδομησον τον οικον σου.

Non testimoniare, senza motivo, contro il tuo prossimo; vorresti tu farti ingannatore con le tue parole?

Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου.

Non dire: "Come ha fatto a me così farò a lui; renderò a costui secondo l’opera sua".

Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου.

Passai presso il campo del pigro e presso la vigna dell’uomo privo di senno;

Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων

ed ecco le spine vi crescean da per tutto, i rovi ne coprivano il suolo, e il muro di cinta era in rovina.

και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον.

Considerai la cosa, e mi posi a riflettere; e da quel che vidi trassi una lezione:

Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν.

Dormire un po’, sonnecchiare un po’, incrociare un po’ le mani per riposare…

Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον

e la tua povertà verrà come un ladro, e la tua indigenza, come un uomo armato.

επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος.