Proverbs 14

La donna savia edifica la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.

Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.

Chi cammina nella rettitudine teme l’Eterno, ma chi è pervertito nelle sue vie lo sprezza.

Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.

Nella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei savi son la loro custodia.

En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.

Dove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bove.

Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.

Il testimonio fedele non mentisce, ma il testimonio falso spaccia menzogne.

Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.

Il beffardo cerca la sapienza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.

Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.

Vattene lungi dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.

Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.

La sapienza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.

La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.

Gli insensati si burlano delle colpe commesse, ma il favore dell’Eterno sta fra gli uomini retti.

Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.

Il cuore conosce la sua propria amarezza, e alla sua gioia non può prender parte un estraneo.

Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.

La casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.

Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

Anche ridendo, il cuore può esser triste; e l’allegrezza può finire in dolore.

Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.

Lo sviato di cuore avrà la ricompensa dal suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.

Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.

Lo scemo crede tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente bada ai suoi passi.

Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.

Il savio teme, ed evita il male; ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.

Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.

Chi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pien di malizia diventa odioso.

Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.

Gli scemi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.

Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.

I malvagi si chinano dinanzi ai buoni, e gli empi alle porte de’ giusti.

Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.

Il povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco son molti.

Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.

Chi sprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!

Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.

Quelli che meditano il male non son forse traviati? ma quelli che meditano il bene trovan grazia e fedeltà.

Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.

In ogni fatica v’è profitto, ma il chiacchierare mena all’indigenza.

De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.

La corona de’ savi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.

Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.

Il testimonio verace salva delle vite, ma chi spaccia bugie non fa che ingannare.

Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.

V’è una gran sicurezza nel timor dell’Eterno; Egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.

En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.

Il timor dell’Eterno è fonte di vita e fa schivare le insidie della morte.

La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

La moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza de’ sudditi è la rovina del principe.

Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.

Chi è lento all’ira ha un gran buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.

Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.

Un cuor calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie dell’ossa.

Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.

Chi opprime il povero oltraggia Colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso, l’onora.

Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.

L’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.

Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.

La sapienza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti si fa tosto conoscere.

En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.

La giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.

Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.

Il favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi gli fa onta.

Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.