Proverbs 13

Il figliuol savio ascolta l’istruzione di suo padre, ma il beffardo non ascolta rimproveri.

Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.

Per il frutto delle sue labbra uno gode del bene, ma il desiderio dei perfidi è la violenza.

La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.

Chi custodisce la sua bocca preserva la propria vita; chi apre troppo le labbra va incontro alla rovina.

Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.

L’anima del pigro desidera, e non ha nulla, ma l’anima dei diligenti sarà soddisfatta appieno.

La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.

Il giusto odia la menzogna, ma l’empio getta sugli altri vituperio ed onta.

Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.

La giustizia protegge l’uomo che cammina nella integrità, ma l’empietà atterra il peccatore.

La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.

C’è chi fa il ricco e non ha nulla; c’è chi fa il povero e ha di gran beni.

Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.

La ricchezza d’un uomo serve come riscatto della sua vita, ma il povero non ode mai minacce.

Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.

La luce dei giusti è gaia, ma la lampada degli empi si spegne.

La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.

Dall’orgoglio non vien che contesa, ma la sapienza è con chi dà retta ai consigli.

Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.

La ricchezza male acquistata va scemando, ma chi accumula a poco a poco l’aumenta.

Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.

La speranza differita fa languire il cuore, ma il desiderio adempiuto è un albero di vita.

Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.

Chi sprezza la parola si costituisce, di fronte ad essa, debitore, ma chi rispetta il comandamento sarà ricompensato.

Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.

L’insegnamento del savio è una fonte di vita per schivare le insidie della morte.

Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

Buon senno procura favore, ma il procedere dei perfidi è duro.

Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.

Ogni uomo accorto agisce con conoscenza, ma l’insensato fa sfoggio di follia.

Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.

Il messo malvagio cade in sciagure, ma l’ambasciatore fedele reca guarigione.

Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.

Miseria e vergogna a chi rigetta la correzione, ma chi dà retta alla riprensione è onorato.

Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.

Il desiderio adempiuto è dolce all’anima, ma agl’insensati fa orrore l’evitare il male.

Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.

Chi va coi savi diventa savio, ma il compagno degl’insensati diventa cattivo.

Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.

Il male perseguita i peccatori ma il giusto è ricompensato col bene.

Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.

L’uomo buono lascia una eredità ai figli de’ suoi figli, ma la ricchezza del peccatore è riserbata al giusto.

Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.

Il campo lavorato dal povero dà cibo in abbondanza, ma v’è chi perisce per mancanza di equità.

Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.

Chi risparmia la verga odia il suo figliuolo, ma chi l’ama, lo corregge per tempo.

Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.

Il giusto ha di che mangiare a sazietà, ma il ventre degli empi manca di cibo.

Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.