Proverbs 5

Figliuol mio, sta’ attento alla mia sapienza, inclina l’orecchio alla mia intelligenza,
Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
affinché tu conservi l’accorgimento, e le tue labbra ritengano la scienza.
Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
Poiché le labbra dell’adultera stillano miele, e la sua bocca è più morbida dell’olio;
Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
ma la fine cui mena è amara come l’assenzio, è acuta come una spada a due tagli.
Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
I suoi piedi scendono alla morte, i suoi passi fan capo al soggiorno dei defunti.
Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.
Lungi dal prendere il sentiero della vita, le sue vie sono erranti, e non sa dove va.
Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
Or dunque, figliuoli, ascoltatemi, e non vi dipartite dalle parole della mia bocca.
Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
Tieni lontana da lei la tua via, e non t’accostare alla porta della sua casa,
Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
per non dare ad altri il fiore della tua gioventù, e i tuoi anni al tiranno crudele;
Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
perché degli stranieri non si sazino de’ tuoi beni, e le tue fatiche non vadano in casa d’altri;
Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
perché tu non abbia a gemere quando verrà la tua fine, quando la tua carne e il tuo corpo saran consumati,
En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
e tu non dica: "Come ho fatto a odiare la correzione, come ha potuto il cuor mio sprezzare la riprensione?
En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
come ho fatto a non ascoltare la voce di chi m’ammaestrava, e a non porger l’orecchio a chi m’insegnava?
En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
poco mancò che non mi trovassi immerso in ogni male, in mezzo al popolo ed all’assemblea".
Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
Bevi l’acqua della tua cisterna, l’acqua viva del tuo pozzo
Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
Le tue fonti debbon esse spargersi al di fuori? e i tuoi rivi debbon essi scorrer per le strade?
Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
Siano per te solo, e non per degli stranieri con te.
Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
Sia benedetta la tua fonte, e vivi lieto con la sposa della tua gioventù.
Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
Cerva d’amore, cavriola di grazia, le sue carezze t’inebrino in ogni tempo, e sii del continuo rapito nell’affetto suo.
Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
E perché, figliuol mio, t’invaghiresti d’un’estranea, e abbracceresti il seno della donna altrui?
En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
Ché le vie dell’uomo stan davanti agli occhi dell’Eterno, il quale osserva tutti i sentieri di lui.
Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
L’empio sarà preso nelle proprie iniquità, e tenuto stretto dalle funi del suo peccato.
Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
Egli morrà per mancanza di correzione, andrà vacillando per la grandezza della sua follia.
Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.